چند سالی است که دستگاههایی جهت چک کردن قند خون در منزل وارد بازار شده است.مارک های تجاری متعددی هم وجود دارد.این دستگاهها در منزل ، در مطب پزشکان ودر بالین بیمار بستری قابل استفاده هستند.سئوالی که اغلب پرسیده میشوند این است که آیا این دستگاهها دقیق هستند؟در این خصوص چند نکته قابل ذکر است. اغلب این دستگاهها طوری تنظیم شده اند که قند خون پلاسما را نشان میدهند (در صورتیکه قند خونی که ازمایشگاه به شما گزارش میدهد قند سرم است)اما با تغییر در دستگاه میتوان ان را روی قند خون تنظیم کرد .

توجه کنید که قند خون 10 تا 15 درصد از قند پلاسما کمتر است. این اختلاف به علت کم خونی یا غلظت خون فرد ، تکنیک آزمایش و ناشتا بودن وفاصله تست از غذا خوردن فرد میتواند کم وزیاد شود.قطره خونی که این دستگاهها برای چک قند خون استفاده میکنند خون مویرگی است.قند خون مویرگی مثل قند خون شریانی است اما میتواند با خون وریدی (که از سرم ان در ازمایشگاهها استفاده میشود)اختلاف شدید داشته باشدکه این اختلاف بسته به فاصله نمونه گیری و فاصله از غذا خوردن متفاوت است.لذا هرگز انتظار نداشته باشید آزمایش قند شما در آزمایشگاه با دستگاه عین هم باشند.نکته مهم این است که این دستگاهها هرگز نباید جایگزین آزمایشگاه در تشخیص دیابت باشد.

علل خطا در این دستگاهها
1 - قطره خون که روی نوار قرارداده شده کم باشد
2 - دوشیدن انگشت : برخی اوقات سوراخ ایجاد شده در پوست کوچک است و بیمار برای دریافت خون کافی بیش از حد انگشت خود را فشار میدهد که این امر به رقیق شدن قطره خون میانجامد
3 - استفاده از نوار تست تاریخ گذشته
4 - عوامل محیطی مثل رطوبت زیادو دمای زیاد محیط
5- خراب بودن دستگاه
6 - چربی بالای خون
7 - افت فشار خون بیمار
8 - کم خونی یا غلظت خون بیمار.
9 - برخی دستگاهها به برخی از دارو ها مثل اسپرین ، استامینوفن ، لودوپا و...حساسند
10- برخی در محدوده خاص قند قابل اعتمادند ودر مقادیر خیلی بالاو خیلی پایین قند از دقت آنها کاسته میشود.

در مقابل ، آسانی استفاده ، حجم کم خون مورد نیاز ، سرعت بالا ، امکان ذخیره اطلاعات از مزایای این دستگاهها هستند.با توجه به نکات بالا مهمترین نکته در استفاده از این دستگاهها ، آموزش کامل ودقیق استفاده از دستگاه است لذا موقع خرید باید دقت کنید مارکی را انتخاب کنید که امکان اموزش کامل ان را داشته باشید و اینکه نوارهای آن در بازار موجود باشد .از فروشنده در خصوص تامین نوارهای قابل اعتماد مطمئن شوید. در صورت آموزش کامل و رعایت تمامی نکات که در دفترچه دستگاه موجود است این دستگاهها جهت پی بردن به کافی بودن داروهای خود در کنترل قند خون میتوانند بسیار مفید باشند.

فکر نکنم دیگر نیاز به توضیح اضافی درباره مرورگر فایرفاکس و امکانات بسیار زیادش باشد؛ ولی برای آن دسته از کاربران که آشنایی زیادی با این مرورگر ندارند، توضیحاتی خواهم داد. مرورگر Firefox محصول شرکت Mozilla است که به صورت متن باز یا همان Open Source ارائه شده است. می توان از این مرورگر به عنوان یکی از محبوب ترین مرورگرهای جهان نام برد. این مرورگر در ابتدا در بین کاربران لینوکس استفاده زیادی داشت؛ ولی پس از مدتی با پدیدار شدن مشکلات امنیتی در اینترنت اکسپلورر، کاربران ویندوز هم از این مرورگر استفاده کردند تا اینکه به یکی از معروف ترین مرورگرها تبدیل شد.

اولین نسخه اصلی فایرفاکس در ۹ نوامبر ۲۰۰۴ منتشر شد (البته قبل از آن، این مرورگر با نام های دیگری هم منتشر شده بود). زبان های اصلی برنامه نویسی این مرورگر طبق معمول C++، جاوا اسکریپت، CSS، XBL و XUL می باشند. همچنین این مرورگر از ۷۵ زبان دنیا از جمله زبان شیرین فارسی و از سیستم عامل های ویندوز، مک، لینوکس و … پشتیبانی می کند. (منبع توضیحات : ویکیپدیای فارسی)

دلیل اصلی انتخاب این مروگر توسط کاربران به دلیل سرعت بالای جستجو، امنیت بالا و افزونه های بسیار زیادی است که برایش ساخته شده است.

اکنون به بحث اصلی می پردازیم. مطمئنا فایرفاکس هم مانند همه مرورگرهای دیگر دارای تنظیماتی برای مدیریت بهتر می باشد. شاید بعضی کاربران مفهوم و کاربرد بعضی از گزینه ها و تنظیمات را متوجه نشوند و به همین دلیل نتوانند از قابلیت های مرورگر استفاده کنند. در این مطلب به طور کامل به توضیح درباره تنظیمات و گزینه های اصلی این مرورگر خواهم پرداخت و شما را با آن آشنا می کنم.

توجه : تصاویر و نکته ها مربوط به نسخه ۳٫۶٫۸ فایرفاکس است. بیشتر تنظیمات بر روی نسخه های آزمایشی ۴ نیز قابل استفاده اند.

برای دسترسی به تنظیمات و گزینه ها می توانید از منوی Tools گزینه Options را انتخاب کنید تا با پنجره ای مانند تصویر زیر روبرو شوید.

همانطور می بینید پنجره Options دارای ۷ بخش می باشد.

General : بخش تنظیمات و گزینه های عمومی مرورگر
Tabs : بخش مدیریت و گزینه های مربوط به Tab ها
Content : گزینه ها و تنظیمات مربوط به محتوا و نوشته ها
Applications : گزینه ها و تنظیمات مربوط به برنامه ها
Privacy : گزینه های مربوط به آثار جستجوها و بخش های مخفی
Security : گزینه ها و تنظیمات امنیتی
Advanced : تنظیمات پیشرفته مرورگر

در ادامه به توضیح گزینه ها و تنظیمات موجود در هر یک از بخش ها (یا سر برگ ها) می پردازیم.

General

این سربرگ شامل تنظیماتی عمومی مانند مدیریت صفحه شروع، مدیریت دانلودها و مدیریت افزونه ها می باشد.

در بخش Startup می توانید سایت و یا لینکی که در هنگام آغاز مرورگر باز می شود (Home Page) را انتخاب کنید. با انتخاب گزینه Show my home page در بخش When Firefox starts، می توانید به صورت سفارشی و دلخواه سایت مورد نظر خود را برای باز شدن انتخاب کنید. شما باید آدرس سایت را در بخش Home Page بنویسید.

اگر گزینه Show a blank page را انتخاب کنید، اگر آدرس سایتتان را هم در بخش Home Page وارد کرده باشید، در هنگام اجرای مرورگر سایتی باز نخواهد شد؛ یعنی شما Home Page نخواهید داشت.

همچنین اگر شما گزینه آخر یعنی Show my windows and tabs from last time را انتخاب کنید، هنگام اجرای مرورگر، آخرین تب ها و پنجره هایی که در هنگام آخرین بار استفاده از مرورگر باز بوده اند، نمایش داده خواهند شد.

● چاپ کردن از داخل مرورگرِ ویندوز اگر لازم باشد مقاله‏ای-مثلاً یک فایل وُرد- را چاپ کنید، هیچ لزومی ندارد که خودِ برنامه‏ی وُرد را به اجرا در آورید. کافی است به دنبال فایلی که می‏خواهید آن را چاپ کنید، سخت‏دیسک‏تان را بگردید، و سپس روی شکلکِ آن، کلیک راست بزنید و آخرالامر، گزینه‏ی Print را از منوی متعاقب آن انتخاب کنید. به این ترتیب، فایل مزبور به صورت خودکار و بدون اجراشدنِ برنامه‏ی وُرد، یک راست به چاپگر خواهد رسید.

● میخ کوب کردن برنامه‏ها به منوی شروع دل‏تان نمی‏خواهد برنامه‏های دوست‏داشتنی خود را به منوی Start اضافه کنید؟ برای این منظور، از منوی Start، روی All programs کلیک کنید. برنامه‏ی موردنظر خود را پیدا کرده، و روی شکلکِ آن کلیک راست بزنید، و سپس از منوی متعاقب، گزینه‏ی Pin to start menu را انتخاب کنید. تمام! یک راه دیگر برای میخ‏کوب کردن برنامه‏ها، گیردادن به شکلکِ برنامه‏ی مورد نظر در All programs و کشاندنِ آن به منوی Start است. آن برنامه اکنون به منوی Start میخ‏کوب شده است. اما برای میخ کش کردن، باید روی شکلکِ برنامه در منوی Start کلیک راست کرده سپس از منوی متعاقب آن، گزینه‏ی Unpin from start menu را انگشت بزنید.

● در منوی شروع از شکلک‏های کوچک استفاده کنید! بعد از نصب یک دو جین برنامه، منوی Start می‏تواند بیش از حد شلوغ شود. یک راه برای کاستن از این شلوغی، استفاده کردن از شکلک‏های کوچک است؛ آن هم به این ترتیب: روی منوی Start کلیک راست کرده و از منوی متعاقب آن گزینه‏ی Properties را انتخاب کنید. سپس، به زبانه‏ی Start Menu بروید و شستی Customize را کلیک کنید. اینک به زبانه‏ی General بروید، دایره‏ی Small icons را علامت زده وسپس دوبار پیاپی شستی Ok را فشار دهید.

 ● گشتن به دنبال یک پوشه گاهی وقت‏ها که سراغ یک فایل را می‏گیرید، یادتان نمی‏آید که آن را در کدام پوشه قرار داده‏اید، ناچار می‏شوید زانوی «چه کنم؟چه کنم؟» در بغل بگیرید. اما این راهش نیست! پیدا کردن یک فایل حتا اگر در هزار توی پیچ در پیچ زیرشاخه‏ها یک خروار خاک هم روی آن ریخته باشند، مثل آب‏خوردن است، منتها به این شرط: پوشه‏ای را که حدس می‏زنید فایل مزبور در آن قرار دارد، پیدا کرده و روی آن کلیک راست بزنید، وسپس از منوی متعاقب آن، گزینه‏ی Search را انتخاب کنید. به این ترتیب، یک پنجره‏ی جست‏وجو باز می‏شود تا پوشه‏ی منتخب و فقط همان پوشه را زیرو رو کند. این روش خیلی سریع‏تر از متوسل شدن به Find و کندو کاو در میانِ شاخه‏های انبوه سخت‏دیسک است.

● از هر جایی که هستید، پیوست ای‏میل بفرستید. این،؟ واقعاً یک ترفندِ حسابی است: اول از همه، فایلی را که می‏خواهید ای‏میل کنید، پیدا کرده و روی شکلک آن کلیک راست بزنید و از منوی متعاقب آن گزینه‏ی Send To را انتخاب نموده، و سپس روی Mail Recipient انگشت بزنید. به این ترتیب، یک پیغام پستی جدید با فایل پیوست‏شده باز خواهد شد، ولی آماده‏ی ارسال. اما چیزی که این ترفند را به یک ترفندِ حسابی تبدیل کرده است، آن است که برنامه‏ی ای‏میل شما به اجرا در نیامده است. این کار، باعث شد که فقط یک پیغام پستی جدید تولید گردد. اکنون برای فرستادن پیوست مزبور، کافی است نشانی ای‏میل گیرنده را در حوزه‏ی To وارد کنید، و هر یادداشتی‏که دوست دارید اضافه کرده، وسپس روی شکلک Send کلیک نمایید. نگران نباشید! حوزه‏های موضوع و پیوست نیز از قبل پر شده‏اند.

سام هایسر که تلاش فراوانی برای پیشرفت نرم‌افزار سیستم‌های رایانه‌ای انجام داده، تفاوت‌های اساسی دو سیستم ویندوز و لینوکس را بیان کرده است. او می‌گوید: «در سیستم ویندوز حالتی است که من به آن"Windows Pucker" می‌گویم. هنگامی که کاربران ویندوز می‌خواهند برنامه پنجم آن را اجرا کنند نگران هستند مبادا سیستم آنها قفل کند.»
اما در زندگی روزمره هم، همیشه با این مشکل مواجه نیستیم. هایسر می‌گوید: "ما در سیستم لینوکس با چنین مشکلی برخورد نمی‌کنیم." این موضوع یکی از مزیت‌های سیستم لینوکس نسبت به ویندوز است و بیش‌تر مردم در این مورد اتفاق نظر دارند. آنها این موضوع را مزیت سیستم باز نسبت به سیستم‌های پیش می‌دانند و کسانی که از آن استفاده می‌کنند با ا ضطراب ناشی از قفل شدن سیستم مواجه نمی‌شوند.
اما اگر لینوکس این عیب را ندارد چرا بیشتر کاربران رایانه از سیستم ویندوز استفاده می کنند؟ این سوال ذهن بسیاری از متخصصان را به خود مشغول کرده است. به نظر می‌رسد بهترین پاسخ برای سوال بالا از این قرار باشد؛ استفاده از سیستم لینوکس ضرری ندارد. هنگامی که کاربران ویندوز با سیستم لینوکس آشنا می‌شوند آن را سیستمی نوین فرض می‌کنند.
اما باید پذیرفت برای کار با آن مجبور هستید بیش‌تر دستورات را به صورت تایپ به رایانه خود بدهید. اگر تاکنــون از رایانه استفاده نکرده‌اید، استفاده از سیستم لینوکس را به شما پیشنهاد نمی‌کنیم.
تفکر حاکم بر جامعه، برتری ویندوز را تایید می‌کند. اما تفکر دیگری نیز وجود دارد و برخی معتقدند سیستم لینوکس فقط برای افراد متخصص مفید است. اخیرا تلاش‌هایی شده تا کاربرد این سیستم نیز همانند ویندوز راحت و بی دردسر شود و تولیدکنندگان این سیستم نیز برای انجام این کار دست به کار شده‌اند. دو نمونه جدید به بازار عرضه شده و هر دو نمونه شباهت فراوانی به سیستم‌های مهم‌ترین رقیب آنها یعنی مایکروسافت دارد.
این دو شرکت لیندوز و لایکوریس نام دارند. هر دو شرکت، نوعی از سیستم لینوکس را به فروش می‌رسانند که نصب و استفاده از آن آسان‌تر و قابل رقابت با سیستم‌های مشابه هستند. آن‌ها تلاش فراوانی دارند تا بتوانند در رقابت با سیستم‌های دیگر، گوی سبقت را بربایند.
آیا کسی باور می‌کند لینوکس در آینده سیستم برتر موجود در رایانه‌ها خواهد شد و یا قدرت رقابت با مایکروسافت را به دست خواهد آورد؟ پاسخ این سوال در حال حاضر منفی است اما طرفداران سیستم لینوکس امیدوارند در آینده به این مهم دست یابند.
شرکت‌های تولید کننده و نصب کننده لینوکس با رقیب بسیار سرسختی مواجه هستند و واقعیت این است که آنها می‌توانند فقط برای کسب مقام دوم مبارزه کنند تا بتوانند بخشی از بازار فروش رایانه‌های شخصی و سیستم‌های نرم‌افزاری مربوط به آنها را به خود اختصاص دهند. علت این امر مشخص است: سیستم ویندوز در آمریکا چیزی بیشتر از نرم‌افزار رایانه‌ها شده است. شرکت تولید کننده این نرم‌افزار با فروش آن شهرتی به دست آورده که مانند موتورهای درون سوز هیچ کس قدرت رقابت با او را نداشته باشد. آنها اقتصاد و بخش مربوط به رایانه را قبضه کرده‌اند. بخش‌های دیگر مربوط به رایانه، ساختار خود را براساس ویندوز بنا کرده اند و به همین دلیل از میدان بدر کردن و واژگون نمودن این سیستم بسیار سخت است.
موضوع ناامید کننده این است که لینوکس - برخلاف اپل، رقیب دیگر شرکت مایکروسافت _ سیستم خود را بسیار شبیه ویندوز طراحی کرده است. تهیه کنندگان سیستم‌های لیندوز و لایکوریس اعلام کرده‌اند که سیستم جدیدی طراحی نموده‌اند ولی در واقع آن‌ها کار جدیدی انجام نداده اند و نرم‌افزار جدیدی ارایه نکرده‌اند.
اما وجود یک رقیب برای ویندوز بسیار خوب است هر چند این رقیب شباهت زیادی به آن‌ها داشته باشد این امر سبب خواهد شد شرکت مایکروسافت به فکر ارتقا و پیشرفت ویندوز باشد. حال می‌توان گفت رقابت به بازار رایانه‌های شخصی نیز کشیده شده است.

یکی از بهترین امکاناتی که تاکنون به ویندوز اضافه شده، ویژگی Plug &Play است که توانسته اکثر بی‌نظمی‌ها و نابسامانی‌های ناشی از نصب یک سخت‌افزار را از بین ببرد. حال در این مقاله قصد داریم نحوه کار ویژگی Plug and Play را به اختصار شرح دهیم.
در زمان رواج ویندوز ۳۳۱ و قبل از آن، نصب یک سخت‌افزار جدید برای کاربران مانند کابوس بود، زیرا کلیه تنظیمات یک کارت توسعه باید به صورت دستی انجام می‌شد و آن هم مستلزم یادگیری جزئیات فنی پیچده در مورد نحوه کار کامپیوتر بود؛ حال اگر در این راستا مرتکب کوچک‌ترین اشتباهی می‌شدید، یا کارت به درستی کار نمی‌کرد یا بدتر آنکه سایر اجزای سخت‌افزاری ازکار می‌افتاد و مجبور بودید مجددا کـــامپیوتر را پیکربندی کـــنید. خوشبختـــانه شرکت مایکــروسافـــت به ایــن ضعف پی برد و آن را به‌خصوص برای کاربران خانگی امری غیر قابل قبول تلقی کرد. بدین ترتیب مایکروسافت، ویندوز ۹۵ را با ویژگی Plug and Play به عنوان راه‌حــــــل این مشکل، عرضــــــه کرد.
از آن زمان تاکنون، قابلیت Plug & Play همگام با نسخه‌هــــای ویندوز رشد کرده است، به گــــونه‌ای که در حـــال حاضر قطعــــات جدید سخت‌افزاری به‌صورت خودکار توسط BlOS و ویندوز شناسایی و پیکربندی می‌شوند.
نسخه‌های اولیه این ویژگی که چندان قابل اتکا نبودند، با نام مستعار ( Plug and Prayبه معنی «متصل کـن و دعـا کن!») معروف شدند، امـا به سرعت این وضعیت اصلاح شد؛ اکـنـون می‌تـوانید یک قطعه سخت‌افزاری را به راحتی به کامپیوتر وصل کنید و ببینید که چگونه دقیقا مطابق انتظار شما کار خواهد کرد. البته این فقط ظاهر قضیه Plug and Play است و از نظر فنی عملکردی بسیار دقیق‌تر و گسترده‌تر دارد.

● BIOS و استفاده از Plug and Play
اکثر مردم عملکرد Plug and Play را منحصر به عکس‌العمل طبیعی ویندوز در هنگام نصب یک قطعه سخت‌افزاری جدید (مانند یک دستگاه )USB، شناسایی آن قطعه و درخواست نصب درایور می‌دانند، اما این تنها بخشی کوچک از کار آن است. درحقیقت بــــــا هر دفعه روشن‌‌کردن کامپیوتر این ویژگــی به شناسایی اجزای سخت‌افزاری سیستم می‌پردازد و عمل تخصیص منابع مورد نیاز را انجام می‌دهد.
سیگــنال‌هــای ( IRQخطـــوط درخــواست وقــفــه) نــمــونــه‌ای از ایــن دست هستنــــــد؛ ایـــن سیگــنال‌هـای سخت‌افزاری به CPU اطلاع می‌دهند که یک دستگاه خاص نیازمند بررسی است. کامپیوتر شما تعداد محدودی IRQ در اختیار دارد که البته می‌توان آنها را به اشتراک‌ گذاشت، امـــا عمــل تخصیص منــابع سیستم بـــاید در نهـــایت دقت صورت گیرد.
فرآیند تخصیص منابع قبل از بارگذاری ویندوز آغاز می‌‌شود، یعنی درست زمانـــی که BIOS سخت‌افزارهــای نصب شده را بــررسی می‌کند و به هر کدام یک IRQ اختصاص می‌دهد. سیگنال‌های IRQ باقی مانده، برای استفاده‌هــای بعدی به کنترل‌کننده گذرگــاه PCI اخــتصــاص داده مــی‌شــود. ایــن گــونه پــشتــیبـانــی BIOS بــرای کامپیوترهــای قدیمی کــه نمی‌تــوانند از Plug and Play استفاده کنند، سودمند است، اما در سایــر موارد کارآیـــی ندارد. در حقیقت ویندوز XP نسخه حرفه‌ای تخصیص منابع صورت گرفته توسط BIOS را نادیده فرض می‌کند و با فعال‌سازی ویژگی Plug and Play، همه کارها را از ابتدا انجام می‌دهد.

در هر حال ویژگیPlug and Play بسیار هوشمند بوده و فقط یکی از اجزای ویندوز نیست؛ بلکه به سخت‌افزار و خصوصا درایورهای سیستم متکی است.

ابتدا بايد يك cd ويندوزxp داشته باشيد . دقت كنيد كه اين cd بايد bootable باشد. اگر ميخواهيد كه ويندوز فعلي را تبديل به ويندوز xp كنيد يا update كنيد نيازي به cd از نوع bootable نداريد
cd ويندوز را درون cd rom گذاشته و ويندوز اتوماتيك auto run خواهد شد.دقت كنيد كه اگر بخواهيد ويندوز فعلي خود را كه مثلا 98 ياme يا 2000 ميباشد را update كنيد اطلاعات شما مثلا my document شما و برنامه هاي نصب شده شما حفظ خواهد شد. ولي اگر ويندوز شما ايراد دارد.بهتر است آن را از اول فرمت و نصب كنيد كه اين نوع نصب در اينجا توضيح داده شده است:

بعد از اين كه cd ويندوز را گذاشتيد. خود به خود مرحله نصب ويندوز شروع خواهد شد . روي گزينه install windows xp كليك كنيد.

در قسمت بعد از شما پرسيده مي شود كه ميخواهيد يك ويندوز جديد نصب كنيد يا ويندوز فعلي را update كنيد در صورتي كه در ويندوز فعلي شما ايرادي ندارد و ميخواهيد آن را تبديل به xp كنيد اين مرحله را رد كنيد و دست نزنيد زيرا به طور خودكار upgrade recommandedانتخاب شده است. ولي چنانچه قصد داريد ويندوز جديدي در درايوي ديگر نصب كنيد بايد new instalation را انتخاب كنيد. در اين صورت بعد از نصب كامل ويندوز xp هنگامي كه سيستم را روشن ميكنيد دو منو ظاهر شده و از شما پرسيده خواهد شد كه ميخواهيد وارد كدام ويندوز شويد.بدين ترتيب شما 2 ويندوز خواهيد داشت.

در مرحله بعد بايد سريال ويندوز را وارد كنيد اين سريال احتمالا روی جعبه cd يا درون خود cd داخل فايلي به نام serial يا cd key يا readme نوشته شده است.

در قسمت بعد روي دكمه advanced option كليك كرده و در پنجره جديد گزينه دوم را تيك بزنيد. اين کار براي اين است كه شما درايوي را كه ويندوز در آن ريخته شود را انتخاب كنيد. همچنين جهت تسريع كار ميتوانيد گزينه اول را تيك بزنيد تا تمامي فايلهاي ويندوز روي هارد ريخته شده و از آنجا نصب شوند. بر روي ok كليك كنيد. در قسمت پايين ميتوانيد زبان خود را انتخاب كنيد آن را farsiانتخاب كنيد تا ابزار فارسي نصب شوند. (اگر تصميم داريد از فارسي استفاده كنيد اين قسمت را دست نزنيد ولی توصیه می کنم حدالامکان از نصب فارسی سازها خودداری کنید). حال بر روي next كليك كنيد.

1-      موس های توپی ( توپ دار)

2-      موس نوری

- به یاد داشته باشید ارتفاع نامناسب و زیاد میز کامپیوتر یا ارتفاع خیلی پایین میز باعث درد عضلانی موقت و ایجاد فاصله بین عضلات و تاندوم می شود.

-در هنگام کار زیاد با موس به خصوص کار دقیق و حساس هر 15 دقیقه ، به دست خود نرمش دهید و به گونه ای که از گرفتگی عضلات ، کاهش گردش خون و انسداد موقت عروق جلوگیری کنید.

- تا امکان دارد از موس ها با کیفیت مطلوب بهره بگیرید در نتیجه فعالیت دست شما کمتر شده و بدین وسیله خستگی موقت و درد دایم کمتری به سراغتان خواهد آمد به خصوص در موسها توپی که به مرور از کیفیت و سرعت عمل موس کاسته شده و برای کار باید فعالیت بیشتر انجام دهید.

سال هاست كه كيس ها و مادربردهاي منطبق با استاندارد ATX جايگزين مدل هاي AT گشته اند.
فاكتور فرم هر رايانه، نوع كيس، مكان قرارگيري قطعات روي مادربرد و مكان نصب منبع تغذيه و نوع كانكتورهاي آن را مشخص مي كند و به توليد كنندگان قطعات مختلف رايانه اطمينان مي دهد كه محصول آنها با ديگر قطعات رايانه سازگار است. مثلا در استاندارد ATX، كيس با مادربرد ATX كاملا تطبيق مي كند چرا كه سازنده كيس به عنوان مثال دقيقا مي داند مكان پورت هاي ورودي/خروجي (I/O Panel) و يا شيارهاي توسعه بر روي مادربرد نصب شده در داخل كيس كجا خواهد بود.
همچنين توليدكننده مادربرد مي داند كه چه تعداد جاي پيچ بر روي مادربرد خود تعبيه كنند و هر يك را در چه مكاني قرار دهد تا در يك كيس ATX استاندارد نصب شود. فاكتور فرم علاوه بر استاندارد سازي كيس و مادربرد، شامل منبع تغذيه رايانه نيز مي شود و كانكتورهاي ارتباطي آن با ساير سخت افزارها و مكان قرارگيري آن داخل كيس را تعريف مي كند.

کارت گرافيک در کامپيوتر شخصی دارای جايگاهی خاص است . کارت های فوق اطلاعات ديجيتال توليد شده توسط کامپيوتر را اخذ و آنها را بگونه ای تبديل می نمايند که برای انسان قابل مشاهده باشند. در اغلب کامپيوترها ، کارت های گرافيک اطلاعات ديجيتال را برای نمايش توسط نمايشگر ، به اطلاعات آنالوگ تبديل می نمايند. در کامپيوترهای Laptop اطلاعات، همچنان ديجيتال باقی خواهند ماند چون کامپيوترهای فوق اطلاعات را بصورت ديجيتال نمايش می دهند.
اگر از فاصله بسيار نزديک به صفحه نمايشگر يک کامپيوتر شخصی نگاه کنيد ، مشاهده خواهيد کرد که تمام چيزهائی که بر روی نمايشگر نشان داده می شود از "نقاط" تشکيل شده اند . نقاط فوق " پيکسل " ناميده می شوند. هر پيکسل دارای يک رنگ است . در برخی نمايشگرها ( مثلا" صفحه نمايشگر استفاده شده در کامپيوترهای اوليه مکينتاش ) هر پکسل صرفا" دارای دو رنگ بود: سفيد و سياه . امروزه در برخی از صفحات نمايشگر ، هر پيکسل می تواند دارای 256 رنگ باشد. در اغلب صفحات نمايشگر ، پيکسل ها بصورت " تمام رنگ " (True Color) بوده و دارای 16/8 ميليون حالت متفاوت می باشند. با توجه به اينکه چشم انسان قادر به تشخيص ده ميليون رنگ متفاوت می باشد ، 16/8 ميليون رنگ بمراتب بيش از آن چيزی است که چشم انسان قادر به تشخيص آنها بوده و بنظر همان ده ميليون رنگ کفايت می کند!
هدف يک کارت گرافيک ، ايجاد مجموعه ای از سيگنالها است که نقاط فوق را بر روی صفحه نمايشگر ، نمايش دهند.


کارت گرافيک چيست ؟
يک کارت گرافيک پيشرفته، يک برد مدار چاپی بهمراه حافظه و يک پردازنده اختصاصی است . پردازنده با هدف انجام محاسبات مورد نياز گرافيکی ، طراحی شده است . اکثر پردازنده های فوق دارای دستورات اختصاصی بوده که بکمک آنها می توان عمليات گرافيک را انجام داد. کارت گرافيک دارای اسامی متفاوتی نظير : کارت ويدئو ، برد ويدئو ، برد نمايش ويدئوئی ، برد گرافيک ، آداپتور گرافيک و آداپتور ويدئو است .


مبانی کارت گرافيک
بمنظور شناخت اهميت و جايگاه کارت های گرافيک ، يک کارت گرافيک با ساده ترين امکانات را در نظر می گيريم . کارت مورد نظر قادر به نمايش پيکسل های سياه وسفيد بوده و از يک صفحه نمايشگر با وضوح تصوير 480 * 640 پيکسل استفاده می نمايد. کارت گرافيک از سه بخش اساسی زير تشکيل می شود :
- حافظه . اولين چيزی که يک کارت گرافيک به آن نياز دارد ، حافظه است . حافظه رنگ مربوط به هر پيکسل را در خود نگاهداری می نمايد. در ساده ترين حالت ( هر پيکسل سياه و سفيد باشد ) به يک بيت برای ذخيره سازی رنگ هر پيکسل نياز خواهد بود. با توجه به اينکه هر بايت شامل هشت بيت است ، نياز به هشتاد بايت (حاصل تقسيم 640 بر 8 ) برای ذخيره سازی رنگ مربوط به پيکسل های موجود در يک سطر بر روی صفحه نمايشگر و 38400 بايت ( حاصلضرب 480 در 80 ) حافظه بمنظور نگهداری تمام پيکسل های قابل مشاهده بر روی صفحه ، خواهد بود .
- اينترفيس کامپيوتر . دومين چيزی که يک کارت گرافيک به آن نياز دارد ، روشی بمنظور تغيير محتويات حافظه کارت گرافيک است . امکان فوق با اتصال کارت گرافيک به گذرگاه مربوطه بر روی برد اصلی تحقق پيدا خواهد کرد. کامپيوتر قادر به ارسال سيگنال از طريق گذرگاه مربوطه برای تغيير محتويات حافظه خواهد بود.
- اينترفيس ويدئو . سومين چيزی که يک کارت گرافيک به آن نياز دارد ، روشی بمنظور توليد سيگنال برای مانيتور است . کارت گرافيک می بايست سيگنال های رنگی را توليد تا باعث حرکت اشعه در CRT گردد. فرض کنيد که صفحه نمايشگر در هر ثانيه شصت فريم را بازخوانی / باز نويسی می نمايد ، اين بدان معنی است که کارت گرافيک تمام حافظه مربوطه را بيت به بيت اسکن و اين عمل را شصت مرتبه در ثانيه انجام دهد. سيگنال های مورد نظر برای هر پيکسل موجود بر هر خط ارسال و در ادامه يک پالس افقی sync ، نيز ارسال می گردد.عمليات فوق برای 480 خط تکرار شده و در نهايت يک پالس عمودی syncارسالخواهد شد

طبق جدول زیر می توانید مشخصات مهم دو نوع مانیتور را مقایسه نمایید

کارت صدا يکی از عناصر سخت افزاری استفاده شده در کامپيوتر است که باعث پخش و ضبط صدا( صوت) می گردد. قبل از مطرح شدن کارت های صدا ، کامپيوترهای شخصی برای پخش صدا ، صرفا" قادر به استفاده از يک بلندگوی داخلی بودند که از برد اصلی توان خود را می گرفت . در اواخر سال 1980 استفاده از کارت صدا در کامپيوتر شروع و همزمان با آن تحولات گسترده ای در زمينه کامپيوترهای چند رسانه ای ايجاد گرديد. در سال 1989 شرکت Creative labs کارت صدای خود را با نام Creative Labs soundBlaster Card عرضه نمود. در ادامه شرکت های متعدد ديگری توليدات خود را در اين زمينه عرضه نمودند.

مبانی کارت صدا
يک کارت صدا دارای بخش های متفاوت زير است :
يک پردازنده سيگنال های ديجيتال (DSP) که مسئول انجام اغلب عمليات( محاسبات ) مورد نظر است .
يک مبدل ديجتيال به آنالوگ (DAC)
يک مبدل آنالوگ به ديجيتال(ADC) برای صوت ورودی به کامپيوتر
حافظه ROM و يا Flash برای ذخيره سازی داده
يک اينترفيس دستگاههای موزيکال ديجيتالی (MIDI) برای اتصال دستگاه های موزيک خارجی
کانکنورهای لازم برای اتصال به ميکروفن و يا بلندگو
يک پورت خاص " بازی" برای اتصال Joystick

اغلب کارت های صدا که امروره استفاده می گردد از نوع PCI بوده و در يکی از اسلات های آزاد برد اصلی نصب می گردند. کارت های صدای قديمی عمدتا" از نوع ISA بودند. اکثر کامپيوتر های جديد کارت صدا را بصورت يک تراشه و بر روی برد اصلی دارند. در اين نوع کامپيوترهای اسلاتی برروی برد اصلی استفاده نشده وبدين ترتيب يک اسلات صرفه جوئی شده است ! SoundBlaster Pro بعنوان يک استاندارد در دنيای کارت های صدا مطرح است .

اغلب توليد کنندگان کارت صدا از مجموعه تراشه های مشابه استفاده می نمايند.پس از طراحی تراشه های فوق توسط شرکت های مربوطه توليد کنندگان کارت صدا، امکانات و قابليت های دلخواه خود را به آنها اضافه می نمايند.
کارت صدا را می توان به يکی از دستگاههای زير متصل نمود :
هدفون
بلندگو (Speaker)
يک منبع ورودی آنالوگ نظير : ميکروفن راديوضبط صوت و CD player
يک منبع ورودی ديجيتال نظير CD-Rom
يک منبع آنالوگ خروجی نظير ظبط صوت
يک منبع ديجيتال خروجی نظير CD-R

عمليات کارت صدا
يک کارت صدا قادر به انجام چهار عمليات خاص در رابطه با صدا است :
پخش موزيک های از قبل ضبط شده ( از CD فايل های صوتی نظير mp3 و يا Wav ) بازی ويا DVD
ضبط صدا با حالات متفاوت
ترکيب نمودن صداها
پردازش صوت های موجود
عمليات دريافت و ارسال صوت (صدا) برای کارت صدا از طريق بخش های DAC و ADC انجام می گيرد. پردازش های لازم و مورد نياز بر روی صوت توسط DSP انجام می گيرد و بدين ترتيب عمليات اضافه ای برای پردازنده اصلی کامپيوتر بوجود نخواهد آمد.


توليد صوت
فرض کنيد، قصد داشته باشيم که از طريق ميکروفن صدای خود را به کامپيوتر انتقال دهيم . در اين حالت کارت صدا يک فايل صوتی با فرمت wav را ايجاد و داده های ارسالی توسط ميکروفن در آن ذخيره گردند.فرآيند فوق شامل مراحل زير است :

1 - کارت صدا از طريق کانکنور ميکروفن سيگنال های پيوسته و آنالوگی را دريافت می دارد.
2 - از طريق نرم افزار مربوطه نوع دستگاه ورودی برای ضبط صدا را مشخص می نمائيم .
3 - سيگنال آنالوگ ارسالی توسط ميکروفن بلافاصله توسط تراشه مبدل آنالوگ به ديجيتال (ADC) تبديل و يک فايل حاوی صفر و يک توليد می گردد.
4 - خروجی توليد شده توسط ADC در اختيار تراشه DSP برای انجام پردازش های لازم گذاشته می شود. DSP توسط مجموعه دستوراتی که در تراشه ديگر است برنامه ريزی برای انجام عمليات خاص می گردد. يکی از عملياتی که DSP انجام می دهد فشرده سازی داده های ديجيتال بمنظور ذخيره سازی است .
5 - خروجی DSP با توجه به نوع اتصالات کارت صدا در اختيار گذرگاه داده کامپيوتر قرار می گيرد.
6 - داده های ديجيتال توسط پردازنده اصلی کامپيوتر پردازش و در ادامه برای ذخيره سازی در اختيار کنترل کننده هارد ديسک گذاشته می شوند.. کنترل کننده هارد ديسک اطلاعات را بر روی هارد و بعنوان يک فايل ضبط شده صوتی ذخيره خواهد کرد.

آموخته ایم که ماده سه حالت جامد ، مایع و گاز دارد که به تازگی هم دو حالت دیگر به آن اضافه شده است. جامدات شکل خاصی دارند، یعنی مولکولهای آنها موقعیت خاصی نسبت به یکدیگر داشته و نمی توانند آزادانه به هر سو حرکت کنند . ولی مولکول های مایعات چنین قیدی نسبت به هم ندارندو در کل حجم آن در حرکت اند . کریستالهای مایع موادی هستند که ظاهر مایع دارند، اما مولکولهای آنها آرایش خاصی نسبت به یکدیگر دارند ، درست مانند جامدات که در شکل هم به راحتی دیده می شود. به همین دلیل کریستال مایع خصوصیاتی شبیه به مایع و جامد داشته و به همین دلیل با چنین اسم متناقضی خوانده می شوند . این مواد به شدت به دما حساس اند و اندکی حرارت لازم است تا آنها را به مایع واقعی درآورد و یا اندکی سرما تا به معمولی تبدیل شود. به همین دلیل است که LCD ها در مقابل تغییرات دما عکس العمل نشان داده و به عنوان دماسنج طبی استفاده می شوند . جالب این است که به دلیل همین حساسیت نمی توان از کامپیوترهای کیفی یا نظایر آن در هوای بسیار سر و یا مثلاً در آفتاب داغ ساحل دریا استفاده کرد . در این وضعیت معمولاً LCD ها عکس العمل های عجیب و غریبی از خود نشان می دهند .
انواع مختلفی از مواد شناخته شده اند که در دمای معمولی چنین خصوصیاتی دارند. اما دسته ای از آنهاهستند که به جریان الکتریسیته هم حساس هستند و مولکولهای آن متناسب با جریان برق ورودی می چرخند و تغییر زاویه می دهند . این خصوصیت عجیب اثر جالبی هم دارد. وقتی نور از درون یک کریستال مایع این چنین عبور کند، پلاریزاسیون یا قطبش آن هم جهت با مولکولهای کریستال می شود . از همین خاصیت برای LCD ها استفاده شد. با این توضیح که چون کریستالهای مایع شفاف و هادی الکتریسیته هستند ، به راحتی می توان آنها را در جریان الکتریسیته قرار داد و نور را از آن عبور داد. برای این کار به جز کریستال مایع به 2 تکه از این شیشه پلاروید یا قطبشگر هم نیاز است. احتمالاً این شیشه ها را دیده اید. اگر دو تکه از این شیشه ها را روی هم قرار دهید. نور به راحتی از آن عبور می کند . اما وقتی یکی از آنها را 90 درجه نسبت به دیگری بچرخانید ، دیگر نور رد نمی شود . این اتفاق به این دلیل روی می دهد که هر شیشه نو را فقط در جهت خاص محور خود عبور می دهد . اگر دو شیشه هم محور باشند نور به راحتی عبور می کند اما اگر محورها با هم زاویه 90 درجه داشته باشند نور رد نخواهد شد .
برای ساخت LCD دو شیشه پلاروید را با 90 درجه اختلاف نسبت به یکدیگر قرار می دهند و یک کریستال مایع بین آنها می گذارند . وقتی کریستال به جریان برق وصل نباشد؛ نور از قطبشگر اول می گذرد و وارد کریستال مایع می شود جهتش 90 درجه تغییر کرده و به همین دلیل از قطبشگر دوم هم عبور کرده و به چشم می رسد. اما وقتی که جریان به کریستال وصل باشد ،نور دیگر چرخشی نخواهد داشت و نمی تواند از کریستال دوم عبور کند . ساختن یک LCD همان طور که در بالا توضیح داده شد، بسیار ساده تر از آن است که به نظر می آید . فقط به یک ساندویچ شیشه و کریستال نیاز داریم. اما همین ساندویچ ساده 80 سال پس از کشف کریستالهای مایع ساخته شد. کریستال مایع را یک گیاه شناس اتریشی در سال 1888 برای اولین بار در حین ذوب جامدی از مشتقات آلی کشف کرد . اما اولین LCD را یک کارخانه آمریکایی در سال 1968 ساخت . تکنولوژی ساخت LCD هر روز متکامل تر شده و جای بیشتری در صنایع امروز به خود اختصاص می دهد . البته هنوز هم تحقیقات برای ساخت نمونه های بهتر و کاراتر این وسیله ادامه دارد

کامپيوتری که هم اکنون به کمک آن در حال مشاهده و مطالعه اين صفحه هستيد، دارای يک ريزپردازنده است. ريزپردازنده بمنزله مغز در کامپيوتر است. تمام کامپيوترها اعم از کامپيوترهای شخصی، کامپيوترهای دستی و ... دارای ريزپردازنده می باشند. نوع ريزپردازنده استفاده شده در يک کامپيوتر می تواند متفاوت باشد ولی تمام آنها تقریبا عمليات يکسانی را انجام می دهند.

واحد مرکزی پردازش در هر کامپیوتر ، که پردازش های مختلف در آنجا انجام می گیرد، پردازنده یا CPU نام دارد. با استفاده از تکنولوژی ساخت قطعات نیمه هادی می توان این واحد پردازنده (CPU) را کوچک (ریز) نموده و در یک بسته بندی یا تراشه (IC) قرار داد، که به آن ریزپردازنده یا میکروپروسسور گویند. پس در حالت کلی کلمه CPU یک مفهوم کلی تری از کلمه ریزپردازنده است. با پیشرفت تکنولوژی، هم اکنون تمام CPUها بصورت ریزپردازنده ساخته می شود در صورتی که در کامپیوترهای نسلهای پایین تر به دلیل پایین بودن تکنولوژی ، امکان ساخت CPU بصورت متمرکز و در داخل یک بسته بندی (تراشه) وجود نداشت.
 

تاريخچه مختصري از ريزپردازنده ها

ريزپردازنده، پتانسيل های اساسی برای انجام محاسبات و عمليات مورد نظر در يک کامپيوتر را فراهم می نمايد. ريزپردازنده از لحاظ فيزيکی يک تراشه است. اولين ريزپردازنده در سال 1971 و با نام Intel 4004 معرفی گرديد. ريزپردازنده فوق چندان قدرتمند نبود و صرفا" قادر به انجام عمليات جمع و تفريق چهار بيتی بود. نکته مثبت پردازنده فوق، استفاده از يک تراشه بود. قبل از آن مهندسين و طراحان کامپيوتر از چندين تراشه برای توليد CPU استفاده می کردند.

اولين ريزپردازنده ای که بر روی يک کامپيوتر خانگی نصب گرديد، 8080 بود. پردازنده فوق هشت بيتی و بر روی يک تراشه قرار داشت. اين ريزپردازنده در سال 1974 به بازار عرضه گرديد. اولين ریزپردازنده ای که باعث تحولات اساسی در دنيای کامپيوتر شد، 8088 بود. ريزپردازنده فوق در سال 1979 توسط شرکت IBM طراحی و اولين نمونه آن در سال 1982 عرضه گرديد.

فن‌آوری ADSL تکنولوژی جدیدی است که بر بستر کابل تلفن عمل می‌کند. با نصب یک مودم ADSL در منزل می توان از اینترنت بهره‌مند گردید. پس از برقراری ارتباط، تنها هزینه ثابت خط ADSL به شکل ماهانه و با توجه به پهنای باند دریافتی به عنوان هزینه دریافت می‌شود و در حالیکه از ارتباط ADSL استفاده می‌کنید ارتباط تلفنی شما همیشه آزاد و در دسترس است.

در این هفته قصد داریم کمی در خصوص قالب یا Template وبلاگ ها با شما صحبت کنیم. در هنگام انتخاب یک قالب برای وبلاگ تان یا طراحی یک قالب اختصاصی برای خودتان، باید دقت کافی به خرج دهید و تا می توانید استاندارد های طراحی وب را رعایت کنید.  

اگر دیده باشید، برخی از وبلاگ ها فقط در مرورگر اینترنت اکسپلورر به درستی دیده می شوند، حال اگر همان وبلاگ ها را با مرورگرهای دیگری مانند Mozilla Firefox ببینید، صفحه ای بههم ریخته و نامرتب را مشاهده خواهید کرد، صفحه ای که تقریباً هیچ کدام از قسمت ها در جای اصلی خود قرار ندارند. این بدان علت است که طراح قالب آن وبلاگ، هنگام طراحی، آن را فقط برای مرورگر اینترنت اکسپلورر آماده کرده است. به عبارت دیگر استانداردهای طراحی وب را به درستی رعایت نکرده است. چرا که اگر این استاندارد ها رعایت شوند، وبلاگ شما در هر مرورگر استانداردی به درستی نمایش داده می شود. درست است که اکثر بازدید کنندگان از مرورگر اینترنت اکسپلورر استفاده می کنند، ولی یک طراح حرفه ای همیشه به فکر درصدی از بازدیدکنندگان که از مرورگرهای متفرقه استفاده می کنند، نیز هست. ضمناً باید توجه داشت که استفاده از مرورگر Firefox در میان کاربران از رشد مناسبی برخوردار است. پس سعی کنید این دسته از بازدیدکنندگان را نیز از قالب وبلاگ خود راضی نگه دارید شما با مراجعه به آدرس http://validator.w۳.org و وارد کردن آدرس وبلاگ خود، می توانید مشاهده کنید که قالب وبلاگ شما تا چه حد با استاندارد های طراحی وب، برابری می کند.
مورد دیگری که باید بدان اشاره کرد استفاده از Div به جای Table در قالب وبلاگ هاست. برخی از وبلاگ ها برای ستون بندی قالب وبلاگ خود، از تگ Table در HTML استفاده می کنند. به این معنی که مثلاً قالب وبلاگ را به دو ستون تقسیم می کنند، ستون سمت راست که پهن تر نیز است، مخصوص پست ها و مطالب اصلی وبلاگ و ستون باریک سمت چپ، مخصوص نمایش لینک دونی، آرشیو و دیگر اطلاعات مربوط به وبلاگ خواهد بود. حالا آن که شما می توانید با استفاده از تگ Div و دستورات مربوط به آن، این تقسیم بندی را انجام دهید. مهمترین مزیت استفاده از Div به جای Table افزایش سرعت نمایش مطالب وبلاگ است. Table ابتدا باید تمام محتویات داخل خود را بخواند، سپس همه را با هم و به یک باره نشان می دهد. در صورتی که هنگام استفاده از Div هر بخشی از محتویات داخل Div که خوانده شود، همان موقع نشان داده می شود و این برای وبلاگ ها که محتویات آنها زود به زود آپ دیت می شود، بسیار مطلوب است. یعنی بازدید کننده می تواند تا لود شدن تمام محتویات وبلاگ، مطالب جدیدی که به طور معمول در بالای وبلاگ قرار دارد را مطالعه کند. (البته در صورت ستون بندی صحیح قالب وبلاگ با استفاده از Div) از دیگر مواردی که در طراحی قالب وبلاگ باید بدان توجه داشت، استفاده از رنگ و طرح متناسب با محتویات وبلاگ است. همچنین در خصوص استفاده از عکس در قالب وبلاگ، باید توجه داشته باشید که تا می توانید از عکس کمتری در قالب وبلاگ خود استفاده کنید. همچنین عکس هایی هم که در قالب به کار می برید، باید از حجم مناسبی برخوردار باشند. اگر شما دارای وبلاگی هستید که روزانه چندین نوبت آن را به روز می کنید و به همین جهت بازدیدکنندگان، روزانه چندبار به وبلاگ شما سر می زنند، استفاده زیاد و نابجا از عکس در قالب وبلاگ تان، چندان جالب به نظر نمی رسد بلکه به علت ماهیت وبلاگ شما، باید قالب و در نهایت صفحه وبلاگ سبک باشد و به سرعت لود شود. حتی توصیه نویسنده این ستون برای این دسته از وبلاگ نویسان، آن است که به کل بی خیال عکس در قالب وبلاگ تان شوید و با استفاده از تر فند های Div و CSS منوها و طرح های جالبی را در وبلاگ تان به نمایش بگذارید.
در پایان هم به معرفی چند سایت و وبلاگ که قالب رایگان برای وبلاگ های فارسی ارائه می دهند، می پردازیم:
وبلاگ «قالب های فارسی» با آدرس
http://pbs.blogspot.com یکی از منابع خوب برای دریافت قالب فارسی برای سیستم Blogger است. اگرچه این وبلاگ، مدت زیادی است که به روز نشده است ولی دارای تعداد زیادی قالب فارسی است که می توانید از آنها استفاده کنید.
سایت «قالب های گردون» که در آدرس
http://www.template.ir قابل دسترسی است، دارای چندین قالب برای سیستم های Persianblog ، Blogger ، Movable Type و... است.
سایت «قالب های مژده» نیز دارای چندین قالب ساده و جالب برای سیستم های مختلف وبلاگ نویسی است. اکثر قالب های این سایت تنها با استفاده از Div و CSS طراحی شده است که می تواند انتخاب مناسبی برای وبلاگ نویسان باشد. این سایت نیز در آدرسhttp://templates.mojde.com قابل دسترسی است.

وب۲ هر تعریفی که داشته باشد یک هدف کلی را دنبال می‌کند و آن هم تغییر وضعیت کنونی اینترنت است.امروزه در مورد وب۲ صحبت‌های فراوانی به میان می‌آید و تعریف‌های متفاوتی از آن می‌شود. اما به‌ راستی وب۲ چیست؟ باید اعتراف کرد که هنوز تعریف واحد و جامعی برای وب۲ اعلام نشده و همچنان در نشست‌ها و همایش‌های مختلف در مورد یک تعریف جامع و کامل از این فرآیند بحث و مذاکره می‌شود.
تیم اوریلی (Tim O&#۰۳۹;Reilly) از وب۲ به عنوان یک سکو یاد می‌کند که تمامی ابزارها و برنامه‌ها در سیطره آن قرار می‌گیرد و وب۲ به آنها احاطه دارد.
دره سیلیکون که سال‌ها به عنوان قطب فناوری جهان محسوب می‌شده، امروزه به دنبال یک راه‌حل برای پیشرفت هرچه بیشتر می‌گردد و کارشناسان معتقدند که به جز وب۲ راه‌حلی مناسبی برای نیل به این هدف وجود نخواهد داشت.
کارشناسان وب۲ این روزها از اصطلاحاتی نظیر ویکی‌ها، بلاگ‌ها، RSS، AJAX و ... استفاده می‌کنند و در مقابل، رقبا با بکار گرفتن اصطلاحاتی دیگر سعی بر آن دارند که از این روند جلوگیری کنند. وب۲ هر تعریفی که داشته باشد یک هدف کلی را دنبال می‌کند و آن هم تغییر وضعیت کنونی اینترنت است.
سایت‌های مبتنی بر وب۲ پایگاه‌های اینترنتی آنلاینی برای ارایه سرویس‌های اینترنتی محسوب نمی‌شوند. از بخش جست‌وجوگر تصاویر یاهو و سایت وابسته به آن با نام Flickr گرفته تا دایره‌المعارف آنلاین ویکی‌پدیا و سایت دوست‌یابی MySpace و حتی جست‌وجوگر بزرگ گوگل نمونه‌هایی از وب۲ محسوب می‌شوند که با هدف دگرگونی اینترنت و بهبود وضعیت کنونی آن فعالیت‌های خود را دنبال می‌کنند.
اگر این سایت‌ها نتوانند به خوبی اهداف خود را برای رسیدن به وب۲ محقق سازند، مجبورند این روند را Live Web نام‌گذاری کنند. تصور کنید که تمام این خدمات از دنیای جدید وب۲ بتوانند موفقیت‌آمیز باشد و میلیون‌ها کاربر را از سراسر دنیا به سمت خود بکشاند، اما آیا این قبیل سرویس‌ها توانایی پاسخ‌گویی به نیازهای روزافزون مراکز تجاری را خواهند داشت؟ ری لین (Ray Lane) مدیر اسبق شرکت اوراکل که هم‌اکنون یکی از شرکای مرکز تجاری Kleiner Perkins Caufield & Byers محسوب می‌شود در این باره می‌گوید: «تمام این امکانات که برای کاربران عادی درنظر گرفته شده در اختیار شرکت‌ها و سازمان‌ها تجاری قرار خواهد گرفت و استفاده‌کنندگان اصلی از این روند تنها آنها خواهند بود.»