به گزارش مهر، تيم دهه بارسلونا حدفاصل 2000 تا 2010  که در حال حاضر يکي از هماهنگ‌ترين - بخوانيد هماهنگ‌ترين - تيم جهان است از سوي سايت اسپورتس ايلوستريتد معرفي شده است. بسياري از کارشناسان فوتبال، موفقيت حال حاضر اين تيم را به فرانک ريکارد نسبت مي دهند که پي ريزي خوبي در اين باشگاه به عمل آورد اما او در اين فهرست به عنوان مربي دهه انتخاب نشده است.

اسامي تيم برتر دهه بارسلونا به شرح زير است:

ويکتور والدز:
والدز از زمان اولين حضورش در بارسا در سال 2002  سه بار جايزه زامورا را برده است. اين دروازه‌بان را در شمار يکي از سه دروازه‌بان برتر قرن قرار مي دهند. جايزه زامورا به دروازه‌باني داده مي شود که در يک فصل لاليگا کمترين گل را دريافت کند. هوشمندي و سرعت را از خصيصه‌هاي بارز والدز به شمار مي آورند.

خوليانو بلتي:
اول بگذاريد موضوع را اينطوري نگاه کنيم. شايد دني آلوز بهترين دفاع راست باشد اما او تنها دو سال است که به بارسا پيوسته است. آلوز نقش مهمي در 6 قهرماني بارسلونا در اين مدت دارد اما او در ديدار نهايي ليگ قهرمانان مقابل منچستريونايتد در رم بازي نکرد. بلتي از سال 2004 تا 2007 عضو بارسا بود و با اين تيم به دو عنوان قهرماني ليگ و يک ليگ قهرمانان اروپا دست پيدا کرد. بلتي فقط يک گل براي بارسلونا به ثمر رساند اما آن گل در ديدار نهايي رقابت‌هاي ليگ قهرمانان اروپا مقابل آرسنال بود.

کارلوس پويول:
کاپيتان پويول در حالي که موهايش جلوي چشمانش را گرفته براي بارسا بازي مي کند. پويول تکل‌هاي خوبي مي زند و در زدن ضربات سر موفق عمل مي کند. سبک بازي اين مدافع ملي پوش مبتني بر بازي فيزيکي است. پويول تا به حال 350 بار براي تيم بارسا بازي کرده و طي اين مدت چهار بار فاتح رقابت‌هاي لاليگا شده و دو بار قهرمان ليگ قهرمانان اروپا. يک جام ملت‌هاي اروپا و يک جام جهاني را هم به فهرست افتخارات اين مدافع اضافه کنيد.

جرارد پيکه:
وقتي جرارد پيکه بچه بود، لوييس فن گال در مهماني شام پدربزرگ او که مدير يک باشگاه بود، شرکت کرد. پدربزرگ جرارد، پسربچه را اينگونه به فن گال معرفي کرد:«اين بچه مي خواهد براي بارسلونا بازي کند». فن گال گفت اين بچه ضعيف است و نمي تواند مدافع بارسا شود اما امروز او نه تنها در خط دفاعي بارسلونا بازي مي کند، بلکه گزينه کاپيتاني اين تيم براي آينده هم است.  

جيواني فن برونکهورست:
«جيو» وقتي به بارسا پيوست به عنوان يک دفاع چپ بازي نمي کرد اما خيلي زود در اين پست براي خود جايگاهي پيدا کرد. او بين سال‌هاي 2003 تا 2007 بازي‌هاي خوبي براي بارسا انجام داد. البته چندان آمار گلزني خوب در اين تيم نداشت اما گل دقيقه 94 اين بازيکن مقابل بتيس که به قهرماني سال 2005 بارسا کمک کرد هرگز فراموش نمي شود. اين يکي از دو جامي بود که جيو با بارسا برد. جيو با دو ميليون يورو به عنوان يک هافبک از آرسنال به بارسلونا پيوست.

ژاوي هرناندز:
يک پاسور به تمام معنا. يک بازيکن درخشان که موجب مي شود هم تيمي‌هايش بازي‌هاي خوبي ارائه کنند. بازيکني که هرگاه توپ را مي گيرد فقط يک چيز به ذهنش خطور مي کند: «آن را پاس دهد». در سال گذشته اين بازيکن در فهرست 13 بازيکني قرار گرفت که در 25 بازي، 100 و يا بيشتر پاس براي هم تيمي‌هايش ارسال کرد. او در بازي با لوانته 156 بار پاس داد. اين به تنهايي از کل پاس‌هايي که بازيکنان لوانته به يکديگر دادند بيشتر بود. او را ايدئولوگ تيم بارسلونا و تيم ملي اسپانيا مي دانند. در دو سال گذشته او قهرماني اروپا، قهرماني جهان، قهرماني ليگ، کوپا دل‌ري (جام حذفي) و ليگ قهرمانان اروپا را به دست آورده است. ژاوي در اکتبر سال 1998 کار خود را با بارسلونا آغاز کرد و از حيث بازي در اين تيم رکورددار است. او بهترين هافبک وسط تاريخ فوتبال اسپانياست. 

آندرس اينيستا:
پپ گوارديولا در مورد اينيستا مي گويد:«آندرس موهايش را رنگ نمي کند، گوشواره به گوش نمي اندازد و خالکوبي ندارد. آندرس همه چيز دارد جز حمايت رسانه‌اي». مشکل گذشته اين بازيکن اين بود که مردم چندان روي او حساب نمي کردند. اينيستا اکنون نه تنها بسيار درخشان بازي مي کند بلکه به دليل نوع طبيعي ظاهرشدنش، بسيار هم دوست داشتني است. از همه اينها گذشته، اينيستا گل قهرماني اسپانيا در رقابت‌هاي جام جهاني 2010 را به ثمر رساند. مي‌گويند او به قدري در فرستادن توپ از اين پا به پاي ديگرش مهارت دارد که يک بار در زمين تمرين، سبب حيرت همگان شد.

دکو:
دکو به عنوان بازيکني که با پورتوي خوزه مورينيو به عنوان قهرماني اروپا دست يافته بود به بارسا پيوست. به اين بازيکن برزيلي الاصل پرتغال نقش خوبي پشت دو مهاجم بارسا دادند و او در زمان حضورش در بارسا، حتي از ژاوي هم نقش تعيين کننده تري داشت. دکو ديد گسترده و آگاهي فني بالايي از بازي داشت و به بارسلونا کمک مي کرد که خوب بازي کند. متاسفانه شيب اين بازيکن هم مثل رونالدينيو زياد بود و کار به جايي رسيد که بارسا براي تولد دوباره مجبور شد او را کنار بگذارد. دکو بين سال‌هاي 2004 تا 2008  با تيم بارسا دو ليگ اسپانيا و يک ليگ قهرمانان اروپا را برد. او در سال 2006 با راي يوفا به عنوان بهترين هافبک اروپا برگزيده شد.

رونالدينيو:
افت سريع رونالدينيو در بارسلونا براي اين بازيکن و تيمش مشکل ساز شد. براي سه - چهار سال رونالدينيو واقعا خيره کننده بود و کارهايي انجام مي داد که جاي ديگري نمي توانستي نظير آن را ببيني. مهارت‌هاي فوق العاده او، دريبل‌هايش، پاس‌هايش، ضربات قوسي‌اش، پاس‌هاي پشت پايش و... از ياد کسي نمي رود. رونالدينيو يک بازيکن بي نظير بود که دو بار قهرمان ليگ شد و يک بار ليگ قهرمانان اروپا را برد. اين بازيکن تقريبا در هر بازي يک گل مي زد که بيشتر آنها درخشان بودند. در سال 2003 خوان لاپورتا پس از اينکه موفق نشد ديويد بکهام را به خدمت بگيرد با اين بازيکن به توافق رسيد.

ساموئل اتوئو:
اتوئو روند مستمري در گلزني داشت و در واقع در يک دهه گذشته هيچ بازيکني اندازه او در رقابت‌هاي لاليگا گل نزده است. اتوئو بيش از 150 گل براي بارسلونا به ثمر رسانده است. اين بازيکن مدت زمان زيادي از فصول 07 - 2006 و 08 - 2007 را به دليل آسيب ديدگي از دست داد. يکي از چيزهايي که از زمان حضور اين بازيکن در تيم فوتبال بارسلونا به ياد مانده، مشکلاتي است که اين بازيکن کامروني با رونالدينيو داشت.

ليونل مسي:
چطور مي‌توانيد واژگاني در خصوص تعريف از اين بازيکن پيدا کنيد. قبلا در مورد او چه چيزي گفته نشده که بخواهيم درباره‌اش بگوييم. مردي که آمار و ارقامش باورکردني نيستند. فقط يک کلمه را مي توان درباره او گفت: باور نکردني.

پپ گوارديولا:
فرانک ريکارد نبايد فراموش شود اما اينجا فقط يک نامزد وجود دارد و او هم گوارديولاست.