به گزارش ايسنا، اين شواهد از يك كتاب قديمي به نام «جراحي نقص‌ها از طريق كاشتن» كه در سال 1597 و توسط يك جراح يا استاد دانشگاه بلوگنا نوشته شده، به دست آمده است.

اين كتاب به شرح و تفسير جراحي صورت افرادي كه در جنگ زخمي شده بودند مي‌پردازد.

زبان اين كتاب لاتين بوده و تصاويري از نمودارهاي پروسه جراحي در آن وجود دارد كه طي آن بيني بيمار به يك فلاپ پوست از بالاي بازوي وي پيوند خورده بود.

در يك نمودار، بيماري ديده مي‌شود كه بر روي تخت بوده، ساعد وي به سرش متصل است و يك فلاپ از پوست ناحيه ماهيچه دو سر بيمار به بيني‌اش چسبانده شده است.

بيمار بايد سه هفته به همين حالت باقي بماند تا پوست بازوي وي كاملا در محل بيني بچسبد. كمي پس از دو هفته، ‌پوست مانند بيني شكل گرفته و پروسه تكميل مي‌شود.

اين كتاب جزو اولين اسناد در مورد جراحي بيني در گذشته بوده و هيچ شاهد ديگري از عمل‌هاي جراحي مشابه تا اواخر قرن 18 ميلادي وجود ندارد.