با در نظر گرفتن تمامي مشكلات داخل و خارج از زمين، رونالدينيو بيش از هر چيز ديگري از بابت عدم حضور در بازيهاي جام جهاني 2010 ضربه خورد.
گرچه پس از غيبت يك ساله با تغيير مربي و دعوت از او در بازي دوستانه مقابل آرژانتين به نظر ميرسيد همه چيز حل شده باشد، اما تصميم اخير او براي بازگشت به برزيل و حضور در ميانه زمين تيم فلامنگو براي تثبيت اين جايگاه ملي بود و خود او در يك كنفرانس خبري عنوان كرد: بازگشتم شروع يك روند بااهميت است چون نگاه همه علاقهمندان به بازيهاي جام جهاني است و من هم دوست دارم به بازي در تيم ملي ادامه دهم.
كمتر كسي در اين زمينه با او مخالفت ميكند چون در 30 سالگي بسياري از بازيكنان خود را در اوج ميبينند و با تركيبي از انگيزه و تجربه به دنبال جايگاههاي تازه هستند، پس چرا بايد بازيكني كه در سالهاي گذشته نشان داد ميتواند از بهترينهاي جهان باشد خود را از ديدارهاي ملي محروم كند؟
سرمايهگذاري تابستاني ميلان روي بازيكناني چون زلاتان ابراهيموويچ، كوين پرينس بواتنگ و روبينيو رونالدينيو را به حاشيه برد و جايي براي او در زمين باقي نگذاشت. او سال قبل در 34 بازي ليگ حضور پيدا كرده بود و 12 گل زده و 14 پاس گل داده بود ولي امسال تنها در 7 بازي از ابتدا به ميدان رفته بود و حتي زماني كه به بازي گرفته ميشد سايهاي از آن رونالدينيوي بزرگ بود.
روسونريها در ژانويه كاسانو را به تركيبشان اضافه كردند و اين آخرين ميخ بر تابوت رونالدينيو در ميلان بود. او از زمان حضورش در ايتاليا هميشه در تلاش براي اثبات تواناييهايش بوده و با دور بودن از شرايط فيزيكي مناسب كمتر شباهتي با بازيكني داشته كه سالهاي 2004 و 2005 بهترين بازيكن جهان شد. او از آخرين سالي كه در بارسا بود دچار افت شد و مصدوميتهاي پياپي و مشكلات خارج از زمين همگي او را از فرم مطلوب دور كرد و به سرعت از جمع بهترينهاي دنيا خارج شد.
بسياري از كارشناسان دليل اصلي بازگشت او به برزيل را اين ميدانند چون پيش از او هم بازيكنان برزيلي براي اينكه در اروپا نااميد شده بودند و ميخواستند لااقل حضورشان در تيم ملي را ازدست ندهند به برزيل بازگشته بودند.
قبل از رونالدينيو، فرد(فلومينس)، واگنر لاو(فلامنگو) و ديگو تارادلي(آتلتيكو مينيرو) همگي با اميد بازي در جام جهاني 2014 به برزيل بازگشته بودند. حتي كلبرسون 31 ساله هم با اينكه در جام جهاني آفريقاي جنوبي تنها در يك ديدار به عنوان بازيكن جانشين وارد زمين شده بود به فلامنگو بازگشته و قصد دارد تيمش را همچون سال 2009 به 3 عنوان قهرماني برساند.
رونالدينيو هم دوست دارد همچون كلبرسون در كشورش به عناوين قهرماني دست پيدا كند، چون طبق سنتي قديمي قهرمانان پا به سن گذاشته برزيلي در جستجوي كسب آخرين افتخار در باشگاههاي برزيلي توپ ميزنند وحتي با اينكه به سن بازنشستگي نزديك ميشوند، قهرماني را دوست دارند و براي رسيدن به آن تلاش ميكنند.
رونالدينيو پس از بازگشت به برزيل مدعي شده در جواني اين فرصت را نداشته تا در برزيل به قهرماني برسد و حالا براي جبران اين موضوع به كشورش بازگشته است. او سال 2001 در حالي گرميو را به مقصد پاريسن ژرمن ترك كرد كه سال 1999 تنها قهرمانياش را در ليگ برزيل به دست آورد.
ساكر نت
مترجم: اميرضا نوريزاده