از 11 آذرماه، هيات ايراني از زاهدان همراه اين كاروان شد و نزديك يك ماه در كنار ديگر اعضاي اين كاروان كه از 15 كشور آسيايي از جمله اندونزي، مالزي، هند، افغانستان، پاكستان و ... بودند، حضور داشت. 10 روز از سفر اين كاروان در ايران طي شد كه در طول اين مدت اعضاي كاروان از فضا ي ايران و روحيه مردم بسيار متاثر شده بودند به نحوي كه تعدادي از آنها خواستار تابعيت ايراني شدند. همچنين اعضاي اين كاروان در طول سفر با هيات ايراني بسيار دوست شده بودند و حتي بسياري از آنها در مواجهه با رفتار دولت مصر در قبال هيات ايراني خواستار آن شدند كه در اعتراض حركت كاروان متوقف شود اما خود هيات ايراني تاكيد كرد كه رساندن كمك‌هاي مردمي به مردم غزه در اولويت قرار دارد و بسياري از اعضاي كاروان كه وارد غزه شدند با در دست داشتن عكس‌هاي امام (ره) و رهبر معظم انقلاب و پرچم ايران، پيام ملت ايران را به مردم غزه رساندند.

در اين كاروان به هيچ وجه مديريت دولتي دخيل نبود و ما اين حركت را با مديريت مردمي انجام داديم و اهدافي براي اين حركت داشتيم كه عبارت بود از شكست محاصره غزه، فشار رسانه‌اي و تبليغاتي به رژيم صهيونيستي، آگاه‌سازي افكار عمومي و تقويت همبستگي كشورهاي آسيايي. طول 7000 كيلومتر كه كاروان آسيايي طي كرد و در هر شهري پيام كاروان به شكل حضوري و رسانه‌اي به مردم اعلام شد.ما در شهرهاي وان و ديار بكر تركيه دو برنامه بزرگ داشتيم و در همه شهر‌هاي مسير در تركيه و سوريه و لبنان مردم بسياري حضور داشتند و از كاروان آسيايي همبستگي با مردم غزه استقبال ‌كردند. مقامات دولتي نيز استقبال خوبي از ما داشتند كه خارج از انتظار ما بود.

اين امر به رفتار دولت مصر در قبال انقلاب اسلامي و سابقه 30 ساله قطع روابط برمي‌گردد، تنها دليل اين امر، سياسي و مخالفت ايران با مذاكرات به اصطلاح سازش است. دولت مصر نه تنها گفت كه اعضاي ايراني اجازه ورود ندارند بلكه تاكيد كرد اگر دارو يا مواد غذايي از ايران همراه كاروان باشد مانع از ورود آن خواهد شد.اما مصري‌ها از رفتار خود نتيجه عكس گرفتند به طوري كه همبستگي اعضاي كاروان با هيات ايراني بيشتر شد آنها در پي صادر نشدن مجوز از سوي مقامات مصري براي ورود كاروان به نوار غزه اعضا در فرودگاه العريش تجمع كرده و اعتصاب غذا كردند.

كتايون مافي 
گروه سياسي