گروه تئاتر آيين حدود يك دهه است كه مشغول فعاليت است. در طول فعاليت چندين ساله، اين گروه نمايش‌هاي متفاوتي را به صحنه برده‌ است. اما در طول سال، 3 ماه را براي دلمان كار مي‌كنيم. نمايش مسافران كوفه نيز از اين دست است. چيزي است كه به آن عشق مي‌ورزيم و جوهره انديشه گروه است كه در طول سال 2 الي 3 ماه را به توليد اين دست از نمايش‌ها اختصاص مي‌دهيم براي دلمشغولي‌ها و دلتنگي‌هاي خودمان و مردم. به طور كلي تئاتر ديني و مذهبي راهي است براي كشاندن مردم به سالن نمايش.

تئاتر مذهبي پتانسيل خوبي براي جلب مخاطب دارد. به اين شكل كه ما مردم عادي كوچه و بازار را به اين وسيله به سالن تئاتر مي‌كشانيم و براي ديدن تئاتر حرفه‌اي تربيت كنيم. در واقع به آنان نشان مي‌دهيم كه هنر نمايش بازتابي از فرهنگ، دين و باورهاي مذهبي‌شان است.

با ما از مدارس، شركت‌ها و ادارات مختلف تماس مي‌گيرند تا بليت كار را پيش خريد كنند. حتي از مردم عادي، بچه‌هياتي‌ها و بسيجيان نيز به صورت انفرادي از نمايش ما ديدن مي‌كنند. حال شما اين جمعيت را در سالن نمايش مي‌بينيد و ممكن است احساس كنيد جمعيت به صورت سازماني از نمايش ديدن مي‌كنند، ولي اين مخاطب و تماشاچي كاملا به صورت خودجوش به سالن نمايش كشانده شده است. يادمان نرود كه اين نمايش يك نمايش سفارشي نبوده است. نمايش مسافران كوفه حرف دل هنرمندان گروه تئاتر آيين است.

اين تجربه‌اي بود كه ما تصميم گرفتيم براي اجراي نمايش مسافران كوفه عملي كنيم. البته ترس اين را داشتيم كه مبادا مخاطب نپذيرد و در مقابل طرح چالش‌هاي بشري واكنش منفي نشان دهد. اما به هر حال يك فعاليت هنري نيازمند جسارت نيز است. خوشبختانه مخاطب نيز در پذيرش اين نگاه جديد واكنشي مثبت نشان داد.

بله، ما فراز‌هايي از اتفاقات مهم تاريخ را انتخاب كرده‌ايم تا بتوانيم در آن مسائل مهم انسان امروز را مطرح كنيم. اتفاقا به نكات بسيار جالبي نيز رسيديم. يكي از اين مسائل مهم و جالب اين بود كه خيلي از مواردي كه مسلم، مرد كوفي و... در گذشته با آن دست و پنجه نرم مي‌كردند مبتلا به جامعه امروز است. اين مسائل چه به لحاظ اجرا، ميزانسن، طراحي صحنه، لباس و... يك كار جديد در تئاتر مذهبي و متفاوت از اجراهاي قبلي گروه به شمار مي‌آيد.

ما در هنر نمايش بين مخاطب و تئاتر قراردادي تعيين مي‌كنيم كه اين جغرافيا جايي است كه فلان واقعه تاريخي رخ مي‌دهد. براي القاي بهتر جغرافيا يا برهه زماني خاص به‌مخاطب سعي مي‌شود به زبان كوچه و بازار آن وقت گويش كنيم. در واقع به اين وسيله به درام يا نمايش، قدمت تاريخي مي‌دهيم.

بله، قطعا براي جلب مخاطب و ارتباط قوي با مخاطب و حفظ اين سبك از نمايش نيازمند يك دگرديسي و نگرش جديد هستيم. به نظر من روايت صرف يك واقعه تاريخي خيلي تاثيرگذار نمي‌تواند باشد. احساس مي‌كنم مباحث عالي بشري و تعميم آن به واقعه عاشورا بايد محور اصلي تئاتر مذهبي قرار گيرد.