سال 76 شاهرگ را ساختم. آن موقع ورود به عرصه حرفه‌اي كارگرداني كار بسيار دشواري بود و مشقت زيادي به همراه داشت. من سال‌ها در سمت‌هاي مختلف در سينما كار كردم، مدير توليد، مجري طرح، دستياري كارگردان و خيلي كارهاي ديگر. قبل از فيلم شاهرگ، سريالي را براي تلويزيون به نام سفر به سرزمين ملائك كار كردم كه كار بسيار سنگيني بود و بازيگران زيادي داشت. بعد از آن براي سيمافيلم يك تله‌فيلم 90 دقيقه‌اي كار كردم كه آن موقع به قولي جزو نسل اول تله‌فيلم‌هاي تلويزيوني بود. در كل شرايط توليد فيلم در آن موقع بسيار متفاوت از الان بود و سينماي حادثه‌اي و پرتحرك طرفدار زيادي داشت كه شاهرگ هم از اين حيث مستثني نبود و با توجه به شرايط بد اكران آن موقع، فروش خوبي داشت.

اتفاقي كه در سينماي ايران مي‌افتد اين است كه در ژانري كه كار كني در همان هم تثبيت مي‌شوي و اين شد كه بعد از شاهرگ همه پيشنهاداتي كه داشتم در همان گونه حادثه‌اي جاي مي‌گرفت، آن موقع خيلي شرايط اكران برايم مهيا و ايده‌آل نبود و اين شد كه كار مديريت برنامه‌ريزي را دنبال كردم، تله‌فيلم‌هاي زيادي هم ساختم و ماحصل آن حضور در پروژه‌هاي سنگيني مثل نردبام آسمان، يوسف پيامبر، در چشم باد و شهرآشوب بود تا اين كه فيلمنامه چراغ قرمز با تغييراتي كه به آن وارد شد به مرحله توليد و نهايتا ساخت رسيد.

دلم مي‌خواست با سليقه مخاطب حركت كنم. احساس مي‌كردم سينما همچنان به مفهوم سرگرمي شناخته مي‌شود و چون محتواي فيلمنامه چراغ قرمز در همين راستا بود، تصميم به ساخت آن گرفتم. با اين حال سعي كردم در محتواي كار حرف‌هايي هم نه‌چندان گل درشت بزنم. چراغ قرمز يك فيلم ساده و جمع و جور است و ادعاي خاصي ندارد. از همه مهم‌تر فيلم شريفي است چرا كه سعي نمي‌كند به هر بهانه تماشاگر را بخنداند. لازم به ذكر است كه يك جاهايي از فيلم اصلا طنز نيست و معمايي و حادثه‌اي مي‌شود. در يك كلام سعي كردم ساختار جديدي ايجاد كنم.

اگر در كل به سراغ ژانري با اين محتوا رفتم تنها 2 دليل داشت، يكي اين كه سعي كردم با اين سينما حرفي را زده باشم؛ هرچند خفيف و كمرنگ. ديگر اين كه احساس كردم در شرايط فعلي اكران، تماشاگر اين نوع سينما را دوست دارم.

چراغ قرمز از اين نظر فيلم جديدي است؛ يك اثر معمايي در قالب كمدي. كمدي چراغ قرمز فانتزي نيست و اتفاقا خيلي هم قابل فهم است. من سعي كردم با كمدي موقعيت پيش بروم، نمي‌دانم چقدر موفق بوده‌ام، چون هميشه نگاه فيلمساز به فيلمش با نگاه مخاطب به فيلم متفاوت است. در پايان اكران فيلم است كه مي‌توان به يك جمع‌بندي نهايي رسيد. يادمان باشد هر چيز كه براي من و عوامل سازنده جذاب است، شايد براي مخاطب فيلم جالب توجه نباشد و اين است كه قضاوت در زمان ساخت فيلم بسيار مشكل است. من سعي كردم در پلان به پلان فيلم خودم را به جاي تماشاگر بگذارم كه اگر من جاي او بودم چه دريافتي داشتم.

نه. حرف چراغ قرمز نقد سوءظن در جامعه امروز است. يعني رسيدن به يك قضاوت عادلانه درباره آدم‌ها. سعي ما اين بود كه با زبان طنز به بيننده بفهمانيم كه همه نشانه‌ها نمي‌تواند ملاكي براي قضاوت درباره آدم‌ها باشد. گفتن اين حرف به شكل نصيحت‌وار و جدي راه به جايي نمي‌برد، پس سعي كرديم با روايت قصه مفهوم اصلي آن را هم بيان كنيم. من فيلم مفهوم‌گرايي نساختم ولي با تحقيقي كه داشتيم به اين نتيجه رسيديم كه سوءظن در خانواده‌هاي امروزي بسيار وجود دارد و بايد به آن پرداخته شود. اين حرف را در قالب لايه‌هاي زيرين يك فيلم طنز بيان كرديم.

اين كار فقط از عهده رضا شفيعي‌جم بر مي‌آيد. چون جنس بازي بايد به گونه‌اي مي‌بود كه نقش را به اين سو ببرد. شما مي‌بينيد كه در نماهاي اول معرفي فيلم، شفيعي‌جم خيلي جدي ظاهر مي‌شود و رفته‌رفته شخصيت فهيم به سمت يك كاراكتر نيمه فانتزي سر مي‌خورد. من خيلي راجع به انتخاب بازيگر براي اين نقش فكر كردم و فكر مي‌كنم شفيعي‌جم خيلي خوب از ارائه آن برآمد. در نسخه ابتدايي فيلمنامه شخصيت فهيم حضور پررنگ‌تري داشت.

اتفاقي كه افتاد اين بود كه پوريا خيلي دير به كار ما وارد شد و آمدن او دقيقا زماني بود كه فرداي آن روز كار كليد خورد. قبل از اين انتخاب جدي‌ترين كسي كه به حضور او در اين نقش فكر مي‌كردم، رضا عطاران بود كه نهايتا درگير بود و اين اتفاق نيفتاد. پوريا پورسرخ هم آن موقع سفر بود و فرصتي براي حضور در كار ما نداشت. خوشبختانه هماهنگي لازم انجام گرفت و نقش بهروز به او محول شد. اگر شما فكر مي‌كنيد و به نظر مي‌آيد در نوع بازي او اغراق شده شايد به دليل زمان كمي بود كه بازيگر ما براي رسيدن به نقش داشت، پورسرخ مجبور بود يك شبه كلي مسير را بپيمايد، چون فرصتي در اختيار او نبود. براي خودش هم كار سنگيني بود ولي خب تلاش زيادي كرد و نقش را بخوبي ايفا كرد.

ابتدا راجع به اين سكانس بگويم كه چون اين صحنه در حقيقت اولين معرفي بهروز به تماشاگر بود خواستم خيلي قابل قبول و ساده به نظر بيايد و اين فقط ابراز محبت و علاقه يك فرزند به مادرش بود كه با توسل به يك‌سري از ابزارهاي موسيقي و... پيش رفت. من نيتي نداشتم كه تقليد يا كپي‌برداري داشته باشم و فكر نمي‌كنم چنين اتفاقي هم افتاده باشد. شايد اين ذهنيت براي اين به وجود آمده كه راه ديگري براي معرفي طبقه زندگي بهروز وجود نداشت.

چراغ قرمز يعني توقف در برخي لحظه‌هاي زندگي، يادمان باشد در هر پيشنهاد و وسوسه‌اي توقف كنيم و نگاهي هم به آينده آن داشته باشيم. عدم اين توقف ممكن است مسير زندگي ما را عوض كند. حتي صحنه آخر هم با توقف ماشين عروس پشت چراغ قرمز زندگي تازه‌اي براي كاراكتر اصلي فيلم اتفاق مي‌افتد.