از اين رو مردم را به صرفه‌جويي در مصرف آب دعوت كرد تا ناچار به اعمال برخي روش‌ها از جمله سهميه‌بندي آب در فصل تابستان نباشيم.

از آنجا كه متوسط نرخ آب خانگي شهرها 250 تومان به ازاي هر مترمكعب است، ضرورت دارد در اين حوزه صرفه‌جويي بيشتري صورت گيرد و خانوارها با مديريت مصرف خود، به اقتصاد خانواده كمك كنند تا اين افزايش ناشي از اجراي قانون، خانواده‌ها را دچار مشكل نسازد.

اما نكته‌اي كه دولت بايد در جهت اجراي قانون هدفمندي يارانه‌ها به آن توجه بيشتري داشته باشد، موضوع تفكيك كنتورهاي آب واحدهاي مسكوني است كه در برنامه چهارم توسعه، دولت نسبت به اجراي آن مكلف شده بود و اقداماتي نيز در اين باره صورت گرفته اما كافي نيست.

واحدهاي مسكوني كه از كنتورهاي مشترك آب استفاده مي‌كنند، ممكن است با مشكلاتي نظير پرداخت هزينه به طور مشترك مواجه شوند كه بهتر است با اجراي اين قانون به جداسازي واحدهايي كه امكان تفكيك كنتور در آن وجود دارد، اقدام شود تا خانواده‌هاي مجتمع‌هاي مسكوني درباره رعايت اخلاقي و شرعي مصرف آب نسبت به يكديگر با مشكل مواجه نشوند زيرا در اين صورت ممكن است خانواده‌اي كه آب كمتري مصرف مي‌كند، مجبور شود هزينه بيشتري را نسبت به خانواده‌اي كه مصرف بيشتري دارد، بپردازد.

هر چند الگوهايي مانند تقسيم هزينه آب بر تعداد اعضاي خانوار يا تعداد واحدها در مجتمع‌هاي مسكوني رعايت مي‌شود اما نصب كنتورهاي جداگانه براي هريك از واحدها براي ساختمان‌هايي كه امكان اجراي آن وجود دارد و جديت دولت و وزارت نيرو در انجام اين مهم، ضروري است تا الگوي مصرف هر خانواده مانند مصرف برق به طور جداگانه مشخص باشد.

اين موضوع در مورد مصرف گاز و قبوض گاز واحد براي مجتمع‌هاي مسكوني نيز قابل توجه است. در حال حاضر در برخي شهرها در ساختمان‌هاي جديد نصب كنتورهاي جداگانه براي هر واحد مسكوني اجباري و الزامي است اما اين موضوع هنوز در تهران كمتر مورد توجه قرار گرفته است.

هرچند به گفته كارشناسان، اجراي تفكيك‌سازي كنتورهاي گاز و آب با دشواري‌هايي روبه‌روست اما بايد براي آن چاره‌انديشي شود تا حق كسي كه الگوي مصرف را رعايت مي‌كند، ضايع نشود.

با اين حال، مردم تا پايان دي‌ براي رعايت الگوي مصرف در زمينه گاز و 15 دي‌ماه براي رعايت الگوي مصرف آب كه طبق قانون جديد، اولين قبوض خود را دريافت مي‌كنند، فرصت دارند با درنظر گرفتن رعايت الگوي مصرف و نكات شرعي، اخلاقي و قانوني نسبت به رعايت حقوق همسايگي حريم‌دار حقوق يكديگر باشند.

زيبا اسماعيلي‌
گروه اقتصاد

عجالتاً دم دست‌تر از جماعت زحمتكش و مسافركش راننده، ديوار كوتاه‌تري پيدا نكرديم. چرا كه بالاخره اكثر خلق‌الله در سراسر كشور، حداقل روزي يكي دو بار سوار انواع تاكسي‌هاي داخل شهري مي‌شوند كه اگر خداي نكرده، يك قران روي نرخشان بكشند، احتمال اين كه براي بقيه ملت هميشه در صحنه هم بدآموزي داشته باشد و آنها نيز خداي نكرده بروند يك قران روي انواع كالا و خدماتشان بكشند، دور از ذهن نيست. هرچند كه همه قول دادند از اين كارهاي بدبد نكنند تا حالا كه بحمدالله، اقتصاد سالم ايران دارد طرح هدفمندي يارانه‌ها را درست و حسابي و بدون كمترين مشكل قابل عرض و درزي هضم مي‌كند؛همه چي با همه چي جفت و جور شود. تا كور شود هر آن كه نتواند ديد.

ميهن خويش را كنيم آباد

خانه احسان اين ستاد مديريت حمل و نقل و مصرف سوخت كشور آباد كه سخنگويش با شدت هرچه تمامتر، خبر از برخورد شديداللحن و قاطعانه با هرگونه افزايش غيرقانوني و خودسرانه در نرخ كرايه‌ها داده است. فلذاست كه آدم (يعني همين من و شماي شهروند) بايد با خيال راحت سوار تاكسي شويم و بابت هيچ افزايش نرخي نگراني خاصي نداشته باشيم. مگر شهر هرت است؟... اعلام شده كه به مجرد برخورد با حتي مختصري افزايش قيمت در كرايه‌هاي درون شهري و برون شهري؛ مراتب را سريع‌تر از سرعت خود ماشين به شماره 124 وزارت بازرگاني يا 1888 سازمان تاكسيراني اطلاع دهند تا در اسرع وقت به حساب آنها رسيده شود. البته ظاهراً فقط برخي از مسافربرهاي شخصي غيرمجاز و بعضي آژانس‌هاي فاقد كد فعاليت از وزارت بازرگاني، ممكن است باعث و باني اين افزايش خودسرانه كرايه باشند كه خدا از باعث و باني‌اش نگذرد.

چند برخورد شديدتر: پيشنهاد مي‌شود كه علاوه بر سياست‌هاي برخوردي خود دولت در قبال هرگونه افزايش نرخ كرايه، خود ملت نيز به يك نحوي كه نه سيخ بسوزد، نه كباب؛ و الم شنگه‌اي برپا نگردد و كسي با كسي دست به يقه يا هرجاي ديگر نشود؛ در صورت مواجهه با كمترين افزايش قيمتي به يكي از اشكال زير با عزيز راننده مسافربرنده برخورد كنند:

1ـ ترك راننده: هميشه دعواي اول، به از صلح آخر است. همان اول كه سوار مي‌شويد، بعد از سلام، بلافاصله از نرخ كرايه سؤال كنيد. اگر حتي يك قران كشيده بود رويش؛ خودتان را از ماشين بكشيد پايين، برويد سوار يك تاكسي عزيز ديگر شويد كه دولت را بهتر درك كند. هيچ چيزي بهتر از يك فهم درست و حسابي نيست. بيخود كه حضرت مولانا نفرموده: «مردم اندر حسرت فهم درست»؛ خب لابد هدفمند فرموده!

2ـ درك راننده: با توجه به افقي كه دولت براي حذف يارانه‌ها و هدفمند كردن آنها ذكر كرده؛ طي سلسله بحث‌هاي مستدل و فشرده ـ طوري كه به اعصابتان فشار وارد نشود ـ به عزيز راننده ثابت كنيد كه هرگونه افزايش قيمتي به ضرر خودش تمام خواهد شد و اين مطلب را در سوپر سركوچه ملاحظه خواهد كرد. ارائه نمودار هم در اين جور مواقع، خالي از لطف نيست. پس چندتايي هميشه در جيب نجيب خود داشته باشيد و بموقع رو كنيد. بعيد است طرف از رو نرود.

رضا رفيع

 به نظر مي‌رسد اگر روند آتش گرفتن هكتار هكتار از جنگل‌هاي كشور ادامه يابد شايد زماني برسد كه براي ديدن درختاني سبز و بلند بايد به كشورهاي ديگر سفر كنيم.

وقتي به دنبال اجراي يك برنامه توسعه‌اي كه بدون ارزيابي و ملاحظات زيست محيطي تعدادي درخت قطع شده و تخريب مي‌شود، تنمان مي‌لرزد و به تكاپو مي‌افتيم تا شايد بتوانيم مسير اجراي طرح را عوض كرده يا حتي از روند ادامه آن جلوگيري كنيم، چطور مي‌توانيم بنشينيم و شاهد باشيم يكشبه هكتارها هكتار از جنگل‌ها در آتش بسوزند و ما همچنان در مهار آن كم توان باشيم.

پديده آتش‌سوزي جنگل‌ها پديده‌اي است كه شايد در برخي موارد هم كاملا غيرپيش‌بيني و غيرمنتظره باشد، اما مديريت بحران براي همين مواقع است. براي كنترل حوادث غيرمترقبه و ناگهاني نبايد اجازه بدهيم كه يك پديده طبيعي غافلگيرمان كند و بعد براي كنترل آن به تكاپو بيفتيم كه حتما از سرعت پيش روي آن عقب خواهيم ماند.

به دنبال آتش‌سوزي در جنگل‌هاي پارك ملي گلستان، برآوردهاي اوليه نشان مي‌دهد كه به حدود 300 هكتار از جنگل‌هاي گلستان براثر آتش‌سوزي خسارت وارد شده است، در حالي كه 30 هكتار از جنگل ابر، بخشي از جنگل‌هاي سياهكل، رودبار، املش و فومن و 5 هكتار از اراضي جنگلي جنگل‌هاي شهرستان ساري و سوادكوه نيز در آتش سوختند.

مسوولان سازمان محيط زيست اعلام كرده‌اند كه به منظور كنترل شرايط احتمالي در آينده 60 نيروي امدادي هم‌اكنون در پارك ملي گلستان براي مقابله با آتش‌سوزي مجدد مستقر هستند و هنوز برآورد خسارات وارده به پارك ملي گلستان و جنگل ابر بر اثر آتش‌سوزي‌هاي اخير صورت نگرفته است. از سوي ديگر مديركل مديريت بحران سمنان نيز اعلام كرد كه آتش‌سوزي جنگل ابر به طور كامل مهار شده است و در حال حاضر هيچ آتش‌سوزي‌اي در جنگل‌هاي استان وجود ندارد. مديرعامل جمعيت هلال احمر استان گيلان نيز از مسافران خواست با توجه به وزش باد از روشن كردن آتش در فضاي باز و مناطق جنگلي جدا خودداري كرده و در صورت روشن كردن آتش قبل از ترك محل نسبت به خاموش شدن آن اطمينان خاطر حاصل كنند و در صورت رويت آتش در مناطق جنگلي با سازمان‌هاي مربوط تماس گيرند.

به گفته مسوولان استان گيلان تلفن 147 نداي امداد براي مواقع اضطراري و كنترل شرايط در نظر گرفته شده است كه افراد مي‌توانند با مشاهده هرگونه موارد آتش‌سوزي از نيروهاي امدادي كمك بگيرند.

به گفته كارشناسان با وزش بادهاي گرم و به همراه خشك شدن بدنه درختان و جنگل‌ها احتمال بروز آتش‌سوزي در جنگل‌ها وجود دارد، اما بررسي‌ها نشان مي‌دهد طبيعت تنها عامل 5 درصد اين آتش‌سوزي‌هاست و كارشناسان معتقدند عوامل انساني باعث 95 درصد ديگر اين آتش‌سوزي‌ها در جنگل‌ها هستند. در ميان عوامل تخريب‌كننده جنگل‌ها، آتش‌سوزي يكي از مهم‌ترين و خطرناك‌ترين عواملي به شمار مي‌رود كه سالانه ده‌ها هكتار از جنگل‌هاي كشور را به كام خود مي‌كشد. اين در حالي است كه از ميان رفتن گونه‌هاي نادر حيات وحش، ايجاد زمينه‌هاي فرسايش خاك، شيوع آفات و امراض گياهي در مناطق سوخته شده و آلودگي شديد هوا، تنها بخشي از خسارات ديگر ناشي از آتش‌سوزي در جنگل‌هاست كه معمولا محاسبه نمي‌شوند.

با تكرار پديده‌هاي آتش‌سوزي، چندي پيش نماينده مريوان و سروآباد در تذكر شفاهي خود از وزير جهاد كشاورزي و رئيس جمهور خواست براي جلوگيري از سوختن جنگل‌ها تمهيدات لازم را اتخاذ كنند.

اقبال محمدي با استناد به اصل 50 قانون اساسي گفته است همان طور كه مي‌دانيد سرانه جنگل در جهان 8 هكتار است اما در كشور ما اين رقم 2 هكتار بيشتر نيست.

براين اساس، جنگل‌هاي سرسبز زاگرس كه يك موهبت الهي بوده در سال جاري و با توجه به تغييرات اقليمي بخصوص در كردستان با 350 مورد آتش‌سوزي مواجه بوده و خسارات هنگفتي به عرصه‌هاي جنگلي در اين مناطق وارد شده است.

به اين ترتيب از وزير جهاد كشاورزي و رئيس جمهور درخواست شد براي جلوگيري از سوختن اين جنگل‌ها تمهيدات لازم را اتخاذ كنند. پس بايد منتظر بود اين بار مسوولان بلندپايه كشور به طور جدي به اين امر توجه كنند.

حميده سادات هاشمي 
جام‌جم

157 ورزشكار جانباز و معلول ايران در شرايطي گام به نخستين دوره بازي‌هاي پاراآسيايي گوانگجو گذاشتند كه كمتر كسي فكر مي‌كرد دلاوران كشورمان چنين با اقتدار در قاره كهن ظاهر شده و دوشادوش كشورهاي پيشرفته‌اي همچون ژاپن و كره جنوبي در عرصه ورزش بتازند و با كسب 27 مدال طلا، توانايي نهفته خود را چنان نمايان سازند كه حتي به نوعي 20 طلاي بازي‌هاي آسيايي گوانگجو را تحت‌الشعاع قرار دهند.

ورزشكاران معلول ايران توانستند 20 مدال بيش از انتظار مسوول اين ورزش (محمود خسروي وفا) كسب كنند تا با 80 مدال يك بار ديگر قدرت و استعداد بالاي خود را نمايان سازند.

ناگفته پيداست كه قدر و منزلت معلولان در جهان آنقدر رفيع است كه روز 3 دسامبر را به عنوان روز جهاني معلولان نامگذاري كرده‌اند و در كشورمان گرچه هنوز هم مشكلات اين قشر در بخش‌هاي مختلف مشاهده مي‌شود، اما واقعيت اين است كه در بخش ورزش اين كمبودها در حد قابل قبولي در حال مرتفع شدن است، به طوري كه ثمره اين نگاه و سرمايه‌گذاري خوب انجام شده در سال‌هاي اخير در گوانگجو نمايان شد. جايي كه در ميان 41 كشور قاره آسيا ورزشكاران جانباز و معلول ايران 27 بار بر بلنداي قهرماني ايستاده و توانايي خود را به رخ حريفان كشيدند.

در واقع جانبازان و معلولان ايران كه در پارالمپيك پكن با 7 پله صعود نسبت به آتن 2004 در رده 22 قرار گرفتند، در ميانه راه آماده‌سازي براي حضور در لندن 2002، در گوانگجو درخشيدند.

آنچه در اين ميان حايز اهميت است برنامه محوري و نگاه كلان مسوولان ورزش جانبازان و معلولان است كه اين موفقيت‌ها را يكي پس از ديگري رقم مي‌زند. بايد توجه داشت كه از جمع كاروان 157 نفره ايران در گوانگجو تنها 24 نفر از جانبازان سرافراز دوران دفاع مقدس بودند و ساير نفرات حاصل برنامه استعداديابي و توسعه‌اي فدراسيون جانبازان و معلولان و همين طور فدراسيون نابينايان بودند. بي‌شك در حالي كه ورزش ايران با توجه به پتانسيل موجود در سطح كشور روياي دور از ذهن كسب جايگاه دومي بازي‌هاي آسيايي را در سر مي‌پروراند اين توان را دارد كه در بازي‌هاي معلولان نيز نگاهش را روي قله‌هاي رفيع متمركز كند. ورزش جانبازان و معلولان به نوعي مي‌تواند الگويي براي ساير بخش‌هاي ورزش باشد كه به توفيقات ارزشمند و پايداري در سايه نگاه برنامه محورش، دست يافته است.

اميد توفيقي ‌
‌ گروه ورزش

نمايندگان مجلس همچنين به اين خاطر با اين طرح مخالفت كرده‌اند كه واگذاري مدارس دولتي به بخش غيردولتي را باعث كاهش انگيزه خيرين مدرسه‌ساز مي‌دانند. آنها مي‌گويند: خيرين با اين‌گونه واگذاري‌ها تمايل به مشاركت و احداث مدرسه جديد ندارند؛ چرا كه مدارس آنان به دست كساني مي‌افتد كه قصد كسب سود را خواهند داشت.

چنين ادبياتي در مجلس كه نوعي واكنش منفي به توسعه مدارس غيردولتي است، از چند وجه قابل بررسي است؛ نخست اين كه در حال حاضر به جز تعداد انگشت‌شمار مدارس غيردولتي يا همان غيرانتفاعي بسياري از اين مدارس، با تنگناهاي شديد مالي روبه‌رو هستند؛ از اجاره بهاي ساختمان مدارس تا تجهيزات، موسسات را با فشار و خطر ورشكستگي روبه‌رو كرده است، چنين وضعيتي وزارت آموزش و پرورش را واداشته تا با واگذاري زمين و ساختمان‌هاي مازاد و اعطاي وام به دستگيري از اين مدارس بپردازد؛ اما آمارها نشان مي‌دهد كه در سال‌هاي اخير، شمار دانش‌آموزان در حال تحصيل در اين مدارس از 8 تا 10 درصد فراتر نرفته و به دليل شهريه‌هاي بالاي اين مدارس، والدين بويژه در شهرستان‌ها از ثبت‌نام فرزندانشان در مدارس غيردولتي ناتوان باشند. تصميم واگذاري سالانه 5 درصد مدارس به بخش خصوصي در برنامه پنجم توسعه درواقع واكنشي به عجز اين مدارس در جذب مشتري و جلوگيري از ورشكستگي موسسات بود.

دوم، همان‌طور كه مخالفت با اين طرح نشان مي‌دهد نمايندگان مجلس نسبت به فضاي مدارس غيردولتي نگاه مثبتي ندارند، اين نگاه بي‌ارتباط با جو منفي جامعه نسبت به اين مدارس و روند خصوصي‌سازي مدارس نيست، هنوز ماده 30 قانون اساسي كه بر آموزش رايگان تاكيد مي‌ورزد، دستاويزي براي مخالفت با خصوصي‌سازي در نظام آموزش است و هنوز زور اصل 30 بر اصل 44 مي‌چربد.

سوم اين كه نگاه حاكم بر خصوصي‌سازي به عملكرد افسارگسيخته بسياري از مدارس غيردولتي نيز بازمي‌گردد كه با هدف كسب حداكثر سود و با كمترين نظارت وزارت آموزش و پرورش اذهان عمومي را به اصل خصوصي‌سازي خدشه‌دار كرده‌اند. نمايندگان مجلس از وجود زدوبند در واگذاري‌ها خبر مي‌دهند؛ واقعيتي كه در قالب تشكيل مدارس غيردولتي زنجيره‌اي و فشار بر مدارس كوچك‌تر براي الحاق اجباري به اين مدارس بارها از سوي رسانه‌ها هشدار داده شد و مسوولان نظام آموزش بارها آن را تكذيب كرده‌اند. اين موضعگيري از سوي نمايندگان مجلس كه معمولا از پشت پرده واگذاري‌ها باخبرند، از وجود فساد پنهان اداري حكايت مي‌كند؛ فسادي كه در بدبيني مردم نسبت به عملكرد مدارس غيرانتفاعي و طبقاتي شدن نظام آموزش بي‌تاثير نبوده است.

از سوي ديگر با وجود تمام مشكلات، خصوصي‌سازي و واگذاري اقتصاد و فرهنگ و صنايع و... از ضرورياتي است كه در برنامه‌هاي كلان توسعه پيش‌بيني شده و لازمه كاهش تصدي دولت در سياست‌هاي نوين اقتصادي و فرهنگي است. مخالفت نمايندگان مجلس با واگذاري مدارس، نشانه تعارضي آشكار در سياست‌هاي داخلي است. اگر نظام آموزش از بيماري زدوبند رنج مي‌برد، آيا نمايندگان بايد با صورت مساله مقابله كنند يا ريشه زدوبند را با تصويب قوانين نظارتي بخشكانند؟

كتايون مصري
‌ گروه جامعه

ميزباني استانبول در مذاكرات آتي ايران و 1+5 نيز خود نمود ديگري بر استقبال از ابتكار عمل‌هاي ايران در سطح بين‌المللي محسوب مي‌شود.

محمود احمدي‌نژاد رئيس‌جمهور اسلامي ايران اسفند ماه 1387 ميزبان اجلاس سران اكو در تهران بود، رياست اين سازمان را از «الهام علي اف» رئيس‌جمهور آذربايجان تحويل گرفت.

در دهمين اجلاس سران اكو در تهران كه هفت كشور جمهوري اسلامي ايران، تركيه، تاجيكستان، افغانستان، پاكستان، تركمنستان و جمهوري آذربايجان در سطح رئيس‌جمهور شركت داشتند، قزاقستان در سطح نخست‌وزير، قرقيزستان در سطح معاون نخست وزير و ازبكستان در سطح رئيس مجلس سناي اين كشور شركت كردند.

«جلال طالباني» رئيس‌جمهور عراق، «شيخ حمد بن خليفه آل ثاني» امير قطر و «فاروق الشرع» معاون رئيس‌جمهور سوريه نيز مهمانان ويژه دهمين اجلاس سران اكو در تهران بودند كه نشست تهران را از ديگر نشستهاي سران اكو متمايز مي‌كرد.

اجلاس يازدهم سران اكو در استانبول نيز در شرايطي كليد مي‌خورد كه در حدود 2 سال رياست ايران، آرمان‌هاي اكو به عمل و صحنه اجرا نزديك‌تر شده‌اند، ‌همچنان كه ايران پيونددهنده ريلي پاكستان و تركيه قلمداد شد كه مي‌تواند پازل حمل و نقل كشورهاي عضو را متحول كند.

محمود احمدي‌نژاد نيز در نشست سران اكو در استانبول شركت خواهد كرد و جمهوري اسلامي ايران كه هم اكنون عهده‌دار رياست اكو است، در اجلاس استانبول، رياست دوره‌اي را به تركيه واگذار خواهد كرد.

اكو در واقع جانشين «سازمان همكاري عمران منطقه‌اي (RCD)» است كه در طول سال‌هاي 1964 تا 1979 ميلادي به طور عملي كارايي نداشت و سال 1985 نام اين سازمان به اكو تغيير يافت و دور جديد فعاليت آن آغاز شد.

سال 1992 در اجلاس سران در شهر ازمير تركيه هفت كشور ديگر به اعضاي اكو ملحق شدند و به اين ترتيب اكو به يك سازمان بزرگ و مهم منطقه‌اي تبديل شد.

اين سازمان به لحاظ وسعت و جمعيت دومين سازمان همكاري منطقه‌اي در جهان به شمار مي‌رود و مساحت تحت پوشش فعاليت آن برابر با هفت ميليون و 211 كيلومتر مربع است و بيش از 350 ميليون نفر را در بر مي‌گيرد.

كارشناسان مسائل اكو برگزاري اجلاس سران اين سازمان در استانبول را راهي براي بومي كردن امنيت بدون دخالت خارجي عنوان كردند.

اعضاي اكو كشورهايي از منطقه اورآسيا تا خليج فارس و از درياي سياه و مديترانه تا شرق در مرزهاي چين بوده و به همين دليل از اهميت ژئو اكونوميك و ژئو استراتژيك فراواني برخوردار هستند.

آمارها نشان مي‌دهند كه حجم تجارت منطقه‌اي نسبت به كل تجارت خارجي اعضا از 6.5 درصد سال 98 به 7.1درصد در سال 2007 رسيده كه اين افزايش نشان‌دهنده رشد تجارت درون منطقه‌اي نسبت به تجارت خارجي اعضا است.

در عين حال كشورهاي منطقه داراي ميراث مشترك تاريخي و فرهنگي هستند كه مي‌توان از آنها براي پايدار ساختن منافع اقتصادي استفاده كرد.

ضمن اين‌كه وصل شدن راه‌هاي حمل و نقل نيز توانسته است بستر مناسبي براي مكمل شدن اقتصاد و همكاري بيشتر بين اعضاي آن پديد آورد.

اين شيوه ويزيت بيماران كه يك بار براي معاينه و بار ديگر براي رويت جواب آزمايش و نوشتن نسخه حق ويزيت طلب مي‌كنند، روند جاري نظام درمان است كه تاكنون مسوولان معاونت درمان وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشكي نسبت به آن، سكوت كرده‌اند.

به تازگي وزير بهداشت نسبت به اين شيوه حاكم بر رابطه پزشك و بيمار موضع‌گيري كرده و گفته است: اين كه يك پزشك فقط آزمايش براي بيمار بنويسد و سپس بدون اين‌كه بيمار را ببيند بخواهد ويزيت دوباره دريافت كند، اشتباه است و نبايد اين طور باشد. او معتقد است: اما اگر پزشك وقت ويژه‌اي براي بيمار در نظر بگيرد كه هم بيمار و هم آزمايش وي را با هم مورد بررسي قرار دهد بايد ويزيت دريافت شود.

اين اظهارنظر نشان مي‌دهد كه وزير بهداشت از ترفند برخي پزشكان متخصص كه اتفاقا ويزيت‌هايي فراتر از تعرفه مصوب نيز دريافت مي‌كنند، بي‌خبر است.

رابطه‌اي اجباري كه به بيمار و جيب او تحميل مي‌شود، يك بار براي معاينه بيمار و بار دوم براي ديدن آزمايش و نوشتن نسخه، نگاهي به بيماران منتظر در مطب برخي پزشكان نشان مي‌دهد كه اين شيوه درمان به عادت تبديل شده و بسياري از بيماران مجبور به پذيرش آن هستند و دريافت دوبار ويزيت به بهانه‌هايي مانند اول معاينه و آزمايش و بعد نسخه يا اول آزمايش و سپس معاينه و نسخه به عنوان شيوه درمان دقيق بيماري تلقي مي‌شود كه بيمار هم به اميد بهبود دم نمي‌آورد و اگر هم اعتراض كند، صدايش به جايي نمي‌رسد و پزشك در كمال خونسردي مي‌تواند او را ويزيت نكند!

گذشته از بسياري پزشكان كه اخلاق در شيوه درمان آنان حرف اول را مي‌زند، متاسفانه شيوه درمان و رابطه بيمار و برخي پزشكان از جمله اموري است كه معمولا بنا بر ذائقه پزشكان رقم مي‌خورد و به نظر مي‌رسد همان گونه كه تعرفه تصويب شده از سوي بسياري از پزشكان متخصص و فوق‌تخصص رعايت نمي‌شود، اعمال نظر شخصي وزير نيز راه به جايي نبرد و در حد حرف باقي بماند.

 عكس‌ها مي‌توانند فارغ از اين موارد تبديل به آثاري شوند كه بعد‌ها مورد استناد قرار بگيرند و حتي براي بيان برخي از مباني زيبايي شناسي آن عكس‌ها را مثال بياورند.

رولان بارت نويسنده فرانسوي كتاب «اتاق روشن»، شهرت خود را بيشتر مديون آثار ارزنده‌اي است كه در زمينه نشانه‌شناسي و نقد ادبي آفريده است اما او در اين كتاب به رابطه بين عكس و مفاهيمي همچون جاودانگي و مرگ مي‌پردازد. بارت در اين كتاب بيش از هر چيز خود را از قيود دست و پاگير و چارچوب‌ها و قوانين عكاسي جدا مي‌كند و به رابطه‌اي نهان در پشت عكس‌ها با مخاطبين مي‌پردازد.

بارت معتقد است عكاسي مفهوم و نيت هنر را جا به جا مي‌كند و تغيير مي‌دهد و به همين دليل جايگاه خاصي در مسير دنيا دارد. جالب اين‌كه گفتار او صرفا بر عكاسي قابل اطلاق است و نه، مثلا بر نقاشي. عكاسي در حقيقت بيش از ساير هنرها با ياد و خاطره‌پردازي آميخته است. عكس با گذشته درگير است اما خودش هيچ گذشته‌اي ندارد.

اتاق روشن، را فرشيد آذرنگ به فارسي برگردانده و نشر «حرفه نويسنده» آن را روانه بازار كرده است. آذرنگ خودش در بخشي از مقدمه در مورد «اتاق روشن» مي‌نويسد بارت براي پرسش «آيا عكاسي هنر است؟» پاسخي تازه و ژرف مي‌يابد. در حقيقت بارت با طرح دوباره اين پرسش، به دنبال ماهيت عكاسي است نه جايگاه آن. از اين رو كتاب او آميزه‌اي است از كلمات، تبارشان، مناسباتشان و ارجاعات گوناگون و حياتي به حوزه‌هاي ديگر فكري و روابط ميان متني.

ميثم اسماعيلي 
گروه فرهنگ و هنر

اين دو هنرمند خلاق ايراني بزودي با سريال «هزاران چشم» به شبكه 4 سيما مي‌آيند؛ سريالي كه سال 82 براي اولين بار از شبكه 3 سيما روي آنتن رفت و تحسين همه را برانگيخت، بويژه آنهايي كه سريال‌هاي تلويزيوني را براي تماشا گلچين مي‌كنند.

البته منتقدان هم با ديدن فقط يكي ‌، دو قسمت از مجموعه هزاران چشم شروع به تمجيد از آن كردند؛ چون به اين باور رسيدند كه عياري در اين مجموعه تلويزيوني كه در 6 قسمت كارگرداني كرده، سنگ تمام گذاشته است.

هزاران چشم داستان جذابي دارد و در عين سادگي پر از فراز و نشيبي پنهان است كه مخاطب را با خود درگير مي‌كند. شخصيت اصلي هزاران چشم، مردي نابيناست كه مشاور خانواده يكي از مجلات خانوادگي است.

او بايد نامه‌هاي رسيده به اين مجله را مطالعه كند و به آنها پاسخ بدهد. عياري براي كارش 6 نامه انتخاب كرده‌است، نامه‌هايي كه متفاوت‌تر از بقيه هستند. مشاور خود را به جاي نويسنده نامه مي‌گذارد و در ذهن خود ماجراهاي نامه را مرور مي‌كند و بيننده از طريق ذهن مشاور ماجراها را مي‌بيند.

جالب اينجاست كه مشاور وقتي ماجراها را در ذهن مرور مي‌كند و خود را تبديل به قهرمان ماجرا مي‌كند ديگر نابينا نيست! در هر قسمت از هزاران چشم بيننده با ماجرايي منحصربه‌فرد خانوادگي، شخصي يا اجتماعي آشنا مي‌شود؛ ماجراهايي كه روزمره و در دسترس نيستند و به همين دليل براي مخاطب جذابيت دارند.

از داستان كه بگذريم يكي از مهم‌ترين عوامل جذابيت هزاران چشم بازي «مهدي هاشمي» در نقش مشاور نابينا و قهرمانان نامه‌هاي رسيده به دست اوست. عياري با توجه به توانايي‌هاي هاشمي او را براي بازي در اين نقش انتخاب كرد.

اين همكاري و دوستي آنقدر براي هر دو نفر دلنشين بود كه بعد از هزاران چشم، هاشمي 6 سال از زندگي خود را وقف بازي در سريال «روزگار قريب» كرد. سريالي كه به فهرست برترين‌هاي تلويزيون پيوست. جالب اين‌كه اكنون هم عياري و هاشمي در فيلم سينمايي «خانه پدري» با يكديگر همكاري مي‌كنند.

هزاران چشم اين نكته را هم براي مخاطبان رسانه ملي و هم مديران شبكه‌هاي تلويزيوني روشن مي‌كند كه اگر كارگردان و بازيگر به كار خود و مخاطب آثار خود احترام بگذارند،كم فروشي نمي‌كنند و آثاري براي تلويزيون مي‌سازندكه در اذهان مردم بماند و تجديد در نمايش آن براي همه هيجان‌انگيز باشد.

اين در حالي است كه برخي تلويزيون را به دليل ماهيت ساختاري و مخاطبش رسانه‌اي مي‌دانند كه نبايد براي توليد آثار در آن زياد وقت گذاشت.

اين گروه تلويزيون را رسانه‌اي گذرا مي‌دانند كه مخاطبانش به اين دليل كه در معرض برنامه‌هاي زيادي هستند، توليدات اين رسانه را به خاطر نمي‌سپارند اما كارگرداناني مانند كيانوش عياري و بازيگراني مانند مهدي هاشمي ثابت مي‌كنند كه تعريف خاص خود را از تلويزيون دارند و اصلا آن را رسانه‌اي زودگذر كه آثارش در زير غبار فراموشي گم مي‌شود، نمي‌دانند.

به همين دليل است كه مردم هنوز سريال سلطان و شبان را به ياد دارند و بعد از گذشت 7 سال كه سريال هزاران چشم قرار است دوباره روي آنتن تلويزيون برود، ذوق‌زده مي‌شوند.

طاهره آشياني
 گروه راديو و تلويزيون

در حالي كه معمولا جشنواره‌هاي ادبي و هنري در تمام دنيا به عنوان يك ويترين محسوب مي‌شوند كه بهترين آفرينش‌هاي ادبي و هنري حال چه از سوي جوانان و چه پيشكسوتان در آن ارائه و عرضه مي‌شود.

به طور طبيعي تا زماني كه شما انباري پر و پيمان و خط توليدي توانمند و مبتني بر يك نظم و برنامه‌اي بلند مدت نداشته باشيد قطعا نمي‌توانيد ويتريني زيبا و تاثيرگذار با چيدماني مناسب و مبتني بر زيبايي‌شناسي از كالاهاي فرهنگي ارائه كنيد تا مشتري (مخاطب) را مجذوب خود كند.

متاسفانه در چند سال اخير مهم‌ترين گرفتاري شعر جوان كه حاصل سياستگذاري‌هاي كلان حمايتي و هدايتي است غالب شدن همين نگاه ويتريني به شعر و ادبيات است به گونه‌اي كه محافل و انجمن‌هاي ادبي كه زيرساخت‌هاي كشف، پرورش و توليد هستند تقريبا به فراموشي سپرده شده‌اند؛ نكته‌اي كه رهبر انقلاب هم در ديدار شاعران با ايشان در ماه رمضان 2 سال گذشته مورد تذكر و توجه قرار دادند و فرمودند كه انجمن‌هاي ادبي احيا شود و گسترش پيدا كند.

اين در حالي است كه اگر كمي به پيشينه ادبي خودمان حتي در همين دوران معاصر نگاه كنيم در مي‌يابيم كه امثال سپهري‌ها، شاملوها، اخوان‌ها، سلمان و قيصرها محصول هيچ كنگره و جشنواره‌اي نبودند و برعكس دقيقا حاصل انجمن‌هاي ادبي بودند كه جوان‌هاي شاعر در حلقه بزرگان و پيشكسوتان ادبيات و هنر مي‌نشستند و مي‌آموختند.

البته اين انجمن‌ها در كنار آموزش فنون ادبي و پرورش شاعران كاركردهاي ديگري هم داشته و دارند مانند ايجاد يك پايگاه و محفل فرهنگي به صورت عام كه مي‌تواند تاثيرگذاري‌هاي اخلاقي و اجتماعي فراواني به همراه داشته باشد. همچنين در نظر بگيريد بودجه و اعتبار كلاني كه نهادها و سازمان‌هاي فرهنگي ـ هنري براي برپايي كنگره‌ها و جشنواره‌ها در نظر مي‌گيرند كه اگر حتي بخشي از اين اعتبارها را سازمان‌ها و نهادهاي فرهنگي به حمايت و احياي انجمن‌هاي ادبي اختصاص دهند در مقايسه با جشنواره و كنگره هم فراگيري بالاتري دارد و هم تاثيرگذاري بيشتري خواهد داشت.

اتفاقي كه به عنوان مثال، امروز در همين صفحه نمونه‌اي از آن را مي‌خوانيد يعني انتشار 5 جلد كتاب از شاعران جوان ايلام كه محصول انجمن ادبي حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي اين استان بوده‌اند.

اگر كمي از آن نگاه ويتريني فاصله بگيريم و خط توليد (آفرينش) را در گوشه و كنار كشور توسعه و مورد حمايت قرار دهيم قطعا شاهد رخ دادن چندباره اين اتفاق‌هاي مبارك در تمام كشور خواهيم بود.

سخن آخر اين كه اين جمله روانشاد سيدحسن حسيني را فراموش نكنيم كه هميشه مي‌گفت: 2 شاعر + 1 سماور = انجمن ادبي

سينا علي‌محمدي
گروه فرهنگ و هنر

مجريان برنامه خردسالان در تلويزيون ايران از قديم‌الايام توانايي‌هاي خاص خود را داشته و دارند. يكي از دلايل موفقيت آنها اين است كه زبان كودكان را خوب مي‌شناسند و مي‌دانند كه چگونه بايد لحن خود را با دل و ذهن خردسالان هماهنگ كنند تا بتوانند آنان را به مشتريان دائمي برنامه‌هاي خود تبديل كنند. البته مجريان برنامه‌هاي خردسالان معمولا يك يا چند عروسك همراه خود دارند كه آنها را در اجراي برنامه ياري مي‌دهند. عروسك‌ها و صداي آنها نيز آنقدر براي بچه‌ها جذابيت دارند كه بچه‌ها عروسك را نيز به عنوان يك شخصيت باورپذير قبول مي‌كنند و با آن همراه مي‌شوند. حتي در گاهي اوقات رابطه بين مجري و عروسك آنقدر نزديك مي‌شود كه خردسالان آنها را به عنوان مادر و فرزند يا خواهر و برادر و... مي‌پذيرند و شروع به همذات‌پنداري با آنها مي‌كنند. به همين دليل است كه برنامه خردسالان در پيام‌رساني به بچه‌ها بسيار موفق عمل مي‌كنند. البته محدوده فعاليت مجريان برنامه خردسالان بازتر از بقيه مجريان است. آنها مي‌توانند لحني بسيار دوستانه داشته باشند و گاهي صداي خود را خردسال يا كهنسال كنند، بخندند، گريه كنند يا حتي با بچه‌ها بازي‌هاي ذهني كنند.

اما هر چه مجريان برنامه‌هاي خردسالان پله‌هاي ارتباط موفق با مخاطبان را طي مي‌كنند، مجريان برنامه‌هاي نوجوانان روز به روز در اين برقراري ارتباط ضعيف‌تر عمل مي‌كنند. در صورتي كه در سال‌هاي قبل مجريان برنامه‌هاي نوجوانان در كار خود بسيار موفق بودند. يكي از دلايل اين موفقيت‌ برنامه‌ريزي هدفمند در توليد برنامه‌هاي نوجوانان بود. مثلا برنامه نيم‌رخ كه چندين سال روي آنتن شبكه يك سيما مي‌رفت يكي از همين برنامه‌هاي هدفمند بود كه سازندگان آن مي‌دانستند در خلال اين برنامه قرار است به نوجوانان چه پيام يا پيام‌هايي را ارائه كنند.

آنها از ابتدا برنامه نيم‌رخ را به عنوان برنامه‌اي مجري‌محور طراحي كردند. به همين دليل شروع به شناسايي جواناني كردند كه توانايي اجراي برنامه نيم‌رخ را داشتند.

از اولين مجريان اين برنامه مي‌توان به كاميار اسماعيلي اشاره كرد. شهاب حسيني و اميرحسين مدرس هم كه اكنون از بازيگران و مجريان توانمند تلويزيون و سينما هستند كار خود را با برنامه نيم‌رخ شروع كردند. با اين پشتوانه، چنين پيش‌بيني مي‌شد كه برنامه‌هايي از جنس نيم‌رخ در تلويزيون ادامه يابد.

برنامه‌هايي كه بنا به ماهيت خود مي‌توانند مجريان توانمندي را كشف و به تلويزيون معرفي كند، اما واقعيت اين است كه چنين نشد و اكنون در شبكه 2 سيما كه به عنوان شبكه اختصاصي كودكان و نوجوانان شناخته مي‌شود هيچ مجري شاخصي كه اجراي برنامه نوجوانان را به عهده داشته باشد، ديده نمي‌شود.

نوجوانان و جوانان زيادي در 2 سال گذشته به شبكه كودك و نوجوان آمده‌اند و اين شبكه را در مسير آزمون و خطا براي شناسايي مجري توانمند ياري داده‌اند، اما انگار قرار نيست به اين آزمون و خطا پايان داده شود.

طاهره آشياني
گروه راديو و تلويزيون

حتي كلمه ديوانه در مقابل كلمه مجنون كه مي‌تواند بار عاشقانه‌اي را نيز به دنبال بكشد باز در فرهنگ لغات عاميانه ما جايي ندارد. اين امر متاسفانه در مورد كلمات روان‌شناس، روانپزشك و روان‌شناسي نيز صدق مي‌كند. در كشور ما ديدگاه منفي در مورد مراجعه به كلينيك‌هاي روان‌شناسي وجود دارد.

بله خودماني‌اش مي‌شود اين‌كه براساس اين فرضيه غلط تنها ديوانگان كه چند سطر بالاتر از آنان ياد شد، پيش روان‌شناس مي‌روند. از ديدگاه علماي علوم اجتماعي اين يعني فاجعه. اين نوشتار شايد مجال خوبي براي ارائه آمار و ارقام در مورد نحوه رفتار اروپاييان و آمريكايي‌ها در مورد مراجعه به روان‌شناس نباشد.

مثلا اين‌كه آنها مراجعه به روان‌شناس را آنقدر مهم مي‌دانند كه بايد براي يك بيماري سخت عفوني نزد يك پزشك باليني بروند يا آن‌كه معتقدند جلسات ماهانه روان‌شناسي مهم‌تر از مراجعه به دندانپزشك است. اما اين امر در جامعه ايراني آنقدر فراموش شده به شمار مي‌رود كه اين روزها معضلي به نام بيماري‌هاي روحي گريبان بسياري از ما ايراني‌ها را بي‌آن‌كه بدانيم، گرفته است.

اين بيماري‌ها كودك، جوان، مسن يا جنسيت نمي‌شناسد، اما هر يك از اين آدم‌ها به نوعي گرفتار آن هستند؛ هر يك به شيوه‌اي متفاوت با توجه به نوع زندگي و نگاهشان به چيستي زندگي.

مانند كودكي كه ترجيح مي‌دهد در تنهايي با يك اسباب بازي منحصر به فرد خود بازي كند و مادرش خوشحال از اين‌كه كودكش ساكت است.

مردي كه در محيط كار بارها و بارها در سخنان روزمره‌اش از مرگ، سياهي يا تباهي حرف مي‌زند و در نگاه خودش يا همكاران، مردي دانشمند جلوه مي‌كند يا آن‌كه زني بي‌آن‌كه بخواهد هر روز ساعت‌ها و ساعت‌ها در درونش گريه مي‌كند و لبخند به لب در مقابل زنان ديگر به زندگي اين روزهايش تفاخر مي‌كند.

همه اينها نمونه كوچكي از برخي بيماري‌هاي ماست كه حتي به چشم نمي‌آيند. جامعه مدرن، مولد و منبع بيماري‌هاي مختلف جسمي و روحي است. اين يك واقعيت است.